Shuriken – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shuriken (jap. 手裏剣 shuri-ken; dosłownie „ostrze ukryte w dłoni”') – rodzaj małej broni o ostrych krawędziach i różnym kształcie, służącej do rzucania we wroga^[1]^[2], używanej między innymi przez agentów ninja.

Opis

Shurikeny były pociskami do ręcznego miotania. Ogólnie, ze względu na kształt wyróżnia się 20 różnych rodzajów shurikenów: potrójne, z 4 ostrzami, o kształcie gwiazdy, z 6 ostrzami, o kształcie swastyki oraz gwiazdki z 8 i 10 ostrzami. Ostrza shurikenów nierzadko pokrywano trucizną.

Istnieje wiele rodzajów shurikenów, między innymi:

happa-shuriken – ośmioramienne gwiazdy;
hira-shuriken – o płaskiej powierzchni, mające od 3 do 7 ramion;
bō-shuriken – „pręty” ostre z jednej lub dwóch stron o różnych kształtach przekroju;
itaken-shuriken – przypominające obcięte końcówki ostrzy mieczy.

Shurikeny najczęściej mają grubość około 2 milimetrów, średnicę do 10 centymetrów oraz masę nie przekraczającą 200 gramów.

Bronią podobną do shurikenów były tetsu-bishi (lub maki-bishi) – małe, ostro zakończone, kolczaste, wieloramienne kawałki metalu, które między innymi w czasie ucieczki, wyrzucane za siebie na ziemię, raniły nogi przeciwnika lub konia, przerywając lub spowalniając pościg^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Kenkyusha’s New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1624, 1795. ISBN 4-7674-2015-6.
↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 700. ISBN 978-4-385-13107-8.

Linki zewnętrzne

[Ken-1] Kenkyusha’s New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1624, 1795. ISBN 4-7674-2015-6.

[koku-2] 新明解国語辞典. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 700. ISBN 978-4-385-13107-8.

[1]

[2]