Sieniawka (województwo podkarpackie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Artykuł

50°8'48.38"N, 23°17'45.056"E

- błąd

0 m

WD

50°9'3.72539"N, 23°18'3.62394"E

- błąd

0 m

Odległość

634 m

Sieniawka
dawna wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

lubaczowski

Gmina

Lubaczów

Część miejscowości

Huta Kryształowa

Liczba ludności (1943)

904

SIMC
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego
Mapa konturowa powiatu lubaczowskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Lubaczów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Lubaczów, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Ziemia50°08′48,380″N 23°17′45,056″E/50,146772 23,295849

Sieniawka – nieistniejąca wieś, której dawna lokalizajca odpowada miejscu na terenie wsi Huta Kryształowa w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Lubaczów[1].

W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 854, aż 1943 roku aż 901. Należała od 1934 do zbiorowej gminy Lisie Jamy w powiecie lubaczowskim w województwie lwowskim, gdzie od 1934 stanowiła gromadę Sieniawka obejmującą miejscowości: Sieniawka, Capy, Huta Kryształowa, Hryniawskie, Kapłysze, Masiuki, Onyszczaki, Sucholas, Stelmachy, Tymosze, Zdany i Zdyrki[2]. Stacjonowała też 156 strażnica WOP. Od reformy 1954 należała do gromady Podlesie.

Sieniawka nie przetrwała przemian osadniczych po II wojnie światowej, a po deportacji ludności wieś przestała istnieć[3]; część ludności ukraińskiej Sieniawki zamordował oddział Wojska Polskiego 9 marca 1945[4]

Tuż na zachód od Sieniawki powstała Kopalnia Siarki Basznia.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

We wsi istniała drewniana parafialna cerkiew greckokatolicka pw. Podwyższenia Krzyża, zbudowana w 1877.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dmytro Błażejowśkyj - Istorycznyj szematyzm peremyskoi eparchii, Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]