Sierściuch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sierściuch
Tarsomys
Mearns, 1905[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Rattini

Rodzaj

sierściuch

Typ nomenklatoryczny

Tarsomys apoensis Mearns, 1905

Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Sierściuch[2] (Tarsomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Mindanao[3][4][5][6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 127–179 mm, długość ogona 116–158 mm, długość ucha 17–23 mm, długość tylnej stopy 29–34 mm; masa ciała 65–72 g[4][7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1905 roku amerykański ornitolog Edgar Alexander Mearns na łamach Proceedings of the United States National Museum[1]. Na gatunek typowy Mearns wyznaczył (oryginalne oznaczenie) sierściucha ciemnego (T. apoensis).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Tarsomys: gr. ταρσος tarsos ‘stęp’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9][1].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][3][2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c E.A. Mearns. Descriptions of new genera and species of mammals from the Philippine Islands. „Proceedings of the United States National Museum”. 28, s. 453, 1905. (ang.). 
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 282. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 476. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 882–883. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Tarsomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  6. a b E.A. Rickart, D.M. Rowsey, J.C. Ibañez, R.S. Quidlat, D.S. Balete5 & LR. Heaney. A new species of the endemic Tarsomys clade (Muridae, Rodentia) from eastern Mindanao Island, Philippines. „Journal of Mammalogy”. W druku, s. gyae051, 2024. DOI: 10.1093/jmammal/gyae051. (ang.). 
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 306. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 257.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]