Silnik bliźniaczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Silnik bliźniaczy – maszyna parowa charakteryzująca się jednoczesnym dopływem pary do obydwu cylindrów^[1].

Historia

Najstarsze parowozy były wyłącznie lokomotywami dwucylindrowymi, a lokomotywa z dwucylindrowym silnikiem parowym pozostała konstrukcją dominującą do końca budowy parowozu^[1]. W silnikach dwucylindrowych korbowody są przesunięte o 90 stopni^[1]. Starsze lokomotywy miały czasami cylindry wewnątrz ramy^[1]. W celu uzyskania większej siły pociągowej można zamontować dodatkowy cylinder^[1]. W zwykłych do przełomu wieków parowozach nasyconych występował nie tylko spadek ciśnienia między parą dopływającą i wychodzącą, ale także spadek temperatury^[1]. W lokomotywach bliźniaczych oba cylindry są jednakowe^[1]. Pod koniec procesu rozprężania ciśnienie wypływającej pary wynosi od 1,2 do 1,8 bara^[1]. To ciśnienie resztkowe jest potrzebne do wytworzenia ciągu indukowanego w kominie^[1]. W parowozie bliźniaczym ilość pary dostarczanej do cylindrów jest jednakowa^[2]. Parowóz bliźniaczy posiada w dymnicy cztery rury parowe^[2]. Połowa z nich to rury wlotowe, natomiast druga połowa to rury odlotowe^[2]. Silnik bliźniaczy został uznany za bardziej ekonomiczny^[3]. Ten system stosowano w standardowych parowozach kolei niemieckich^[4].

Zobacz też

silnik sprzężony.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Die Lokomotiv-Dampfmaschine, [w:] ManfredM. Weisbrod ManfredM., ReinholdR. Barkhoff ReinholdR., Dampflokomotive. Technik und Funktion, Fürstenfeldbruck, Essen: VGB Verlagsgruppe Bahn GmbH, Klartext Verlag, 2016, s. 77-88, ISBN 978-3-8375-1726-2, OCLC 959574952 (niem.).
↑ ^a ^b ^c Dwustopniowe rozprężanie pary. Parowóz sprzężony, [w:] WacławW. Fabiani WacławW., Parowóz, jego budowa i utrzymanie, Warszawa: Wydawnictwo Techniczne Ministerstwa Komunikacji, 1947, s. 214-223, OCLC 836609475 .
↑ Baureihe 01, [w:] Horst J.H.J. Obermayer Horst J.H.J., ManfredM. Weisbrod ManfredM., Dampflok Report Band Nr. 1: Baureihe 01-19, t. 1, Fürstenfeldbruck: Hermann Merker Verlag GmbH, 1993, s. 6-7, ISBN 3-922404-40-5, OCLC 644284215 (niem.).
↑ Horst J.H.J. Obermayer Horst J.H.J., Eisenbahn Journal Typenblätter, Band 1: Baureihen 01-59. Zeichnungen 1:87., Fürstenfeldbruck: VGB Verlagsgruppe Bahn GmbH, 2002, s. 7-8, ISBN 978-3-89610-093-1, OCLC 722731606 (niem.).

[Cement-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Die Lokomotiv-Dampfmaschine, [w:] ManfredM. Weisbrod ManfredM., ReinholdR. Barkhoff ReinholdR., Dampflokomotive. Technik und Funktion, Fürstenfeldbruck, Essen: VGB Verlagsgruppe Bahn GmbH, Klartext Verlag, 2016, s. 77-88, ISBN 978-3-8375-1726-2, OCLC 959574952 (niem.).

[Wapień-2] Dwustopniowe rozprężanie pary. Parowóz sprzężony, [w:] WacławW. Fabiani WacławW., Parowóz, jego budowa i utrzymanie, Warszawa: Wydawnictwo Techniczne Ministerstwa Komunikacji, 1947, s. 214-223, OCLC 836609475 .

[Cegła-3] Baureihe 01, [w:] Horst J.H.J. Obermayer Horst J.H.J., ManfredM. Weisbrod ManfredM., Dampflok Report Band Nr. 1: Baureihe 01-19, t. 1, Fürstenfeldbruck: Hermann Merker Verlag GmbH, 1993, s. 6-7, ISBN 3-922404-40-5, OCLC 644284215 (niem.).

[Gips-4] Horst J.H.J. Obermayer Horst J.H.J., Eisenbahn Journal Typenblätter, Band 1: Baureihen 01-59. Zeichnungen 1:87., Fürstenfeldbruck: VGB Verlagsgruppe Bahn GmbH, 2002, s. 7-8, ISBN 978-3-89610-093-1, OCLC 722731606 (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]