Siphonocryptidae – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siphonocryptidae
Pocock, 1894
Ilustracja
Siphonocryptus zigzag
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

wije

Gromada

dwuparce

Podgromada

Chilognatha

Infragromada

Helminthomorpha

(bez rangi) Colobognatha
Rząd

Siphonocryptida
Cook, 1895

Rodzina

Siphonocryptidae

Siphonocryptidaerodzina wijów z gromady dwuparców i podgromady Chilognatha. Jedyna z monotypowego rzędu Siphonocryptida. Obejmuje ponad 6 opisanych gatunków.

Dorosłe formy tych dwuparców osiągają do 10 mm długości ciała i mają do 50 pierścieni zagłowowych. Pokrojem przypominają Polyzoniida. Powierzchni ich ciała nie porastają szczecinki. Ich głowa jest stożkowata[1] i nie widoczna od góry, gdyż nakrywa ją silnie rozszerzony tergit collum[1][2]. Tergity tułowia są zrośnięte z pleurytami, wyposażone w poprzeczne rzędy guzków i podłużną bruzdę grzbietową[1]. Ostatni z tergitów całkowicie nakrywa telson[1][2]. Boczne ujścia gruczołów obronnych (ozopory) zlokalizowane są na przetchlinkach. Odnóża dziewiątej i dziesiątej pary są u samców przekształcone w gonopody, przy czym te pierwsze złożone są z sześciu, a te drugie z pięciu członów[1].

Przedstawiciele rodziny znani są z Wysp Kanaryjskich, Madery, Nepalu, Tajwanu, Półwyspu Malajskiego i Sumatry[3].

Rodzinę tę wprowadził w 1894 Reginald Innes Pocock[4], a rząd w 1985 Orator Fuller Cook. Dotychczas opisano 6 gatunków, sklasyfikowanych w dwóch rodzajach[5][6]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Descriptions and putative apomorphies of millipede clades. [w:] Milli-PEET: Millipede Systematics [on-line]. Field Museum of Natural History, 26 września 2006. [dostęp 2017-10-10].
  2. a b Jolanta Wytwer: gromada: dwuparce – Diplopoda. W: Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 29–52.
  3. Rowland M. Shelley, Sergei I. Golovatch. Atlas of myriapod biogeography. I. Indigenous ordinal and supra-ordinal distributions in the Diplopoda: Perspectives on taxon origins and ages, and a hypothesis on the origin and early evolution of the class. „Insecta Mundi”. 158, s. 1–134, 2011. 
  4. R.I. Pocock: Chilopoda, Symphyla and Diplopoda from the Malay Archipelago. W: M. Weber: Zoologische Ergebnisse einer Reise in Niederländisch Ost-Indien, Band 3. Leiden: 1894, s. 307-404.
  5. P. Sierwald: Siphonocryptidae Pocock, 1894. [w:] MilliBase [on-line]. 2016. [dostęp 2017-10-14].
  6. William Shear, Class Diplopoda de Blainville in Gervais, 1844, [w:] Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, „Zootaxa”, 3148, 2011, s. 159–164 [dostęp 2017-10-08].