Sisana Sisane – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sisana Sisane
ສີຊະນະ ສີສານ
Data i miejsce urodzenia

13 września 1922
prowincja Savannakhét

Data śmierci

listopad 1998

Zawód, zajęcie

polityk, dziennikarz, muzyk, historyk

Sisana Sisane (laot. ສີຊະນະ ສີສານ; ur. 13 września 1922 w prowincji Savannakhét, zm. w listopadzie 1998 lub 1999[1][2][3][4][5]) – laotański polityk, dziennikarz, kompozytor i historyk. Jeden z liderów ruchu komunistycznego w Laosie[2]. Od 1975 r. autor słów do Pheng Xat Lao, będącego od 1947 roku narodowym hymnem Laosu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzina pochodziła z prowincji Savannakhét, jednak w późniejszym etapie swojego życia przeniósł się do Wientianu. W Wietnamie[2] i Tajlandii pobierał nauk muzycznych[1]. Był członkiem komitetu centralnego organizacji Neo Lao Issara (pl. Front Wolnego Laosu), będącej sprzymierzeńcem Pathet Lao. W wyborach z 1958 roku został wybrany posłem do laotańskiego parlamentu (jako przedstawiciel prowincji Savannakhét). Pełnił funkcję redaktora naczelnego gazety partyjnej Laotańskiej Partii Ludowej. W 1959 roku został aresztowany wraz z innymi liderami Laotańskiej Partii Ludowej, jednak rok później uciekli z więzienia Phonkheng[3].

W 1972 roku został zastępcą członka komitetu centralnego Laotańskiej Partii Ludowej. W latach 1973–1975 był członkiem komitetu partyjnego przygotowującego się do przejęcia władzy w Laosie przez komunistów. W 1975 roku, gdy komuniści doszli do władzy w Laosie, Sisane otrzymał tekę ministra propagandy, informacji, kultury i turystyki; został także przewodniczącym Instytutu Badań Naukowo-Społecznych. Od 1994 roku był doradcą komisji ds. badań nad historią partii[3].

W 1965 r. wyreżyserował film pt. Xaopi haeng karnpatiwath (pl. 20 lat rewolucji)[6].

Miał ośmioro dzieci[3], jego syn Hansana był prezesem Stowarzyszenia Laotańskiego Rzemiosła[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Martin Stuart-Fox: Historical Dictionary of Laos. Scarecrow Press, 2008, s. 304. ISBN 978-0-8108-6411-5. [dostęp 2020-11-26].
  2. ↑ a b c Joseph J. Zasloff: The Pathet Lao Leadership and Organization. 1973, s. 2-5. ISBN 0-669-86744-6. [dostęp 2020-11-26].
  3. ↑ a b c d Edeltraud Tagwerker: Siho and Naga--Lao Textiles: Reflecting a People's Tradition and Change. Peter Lang, 2009, s. 55-57. ISBN 978-3-631-58689-1. [dostęp 2020-11-26].
  4. ↑ LAOS : LAOS : Laos National Anthem Lao National Anthem National Anthem of Laos Pheng Xat lao. national-anthems.org. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
  5. ↑ Tiago José Berg: Hinos de todos os países do mundo. Panda Books. ISBN 978-85-7888-191-7. [dostęp 2020-11-26].
  6. ↑ Xaopi haeng karnpatiwath (1965) Release Info. imdb.com. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
  7. ↑ Lao handicrafts - from household basics to global markets. chinadailyhk.com, 2018-11-11. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sisana_Sisane&oldid=74393950”