Sit czarny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sit czarny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

sitowate

Rodzaj

sit

Gatunek

sit czarny

Nazwa systematyczna
Juncus atratus Krock.
Fl. Siles. 1: 562 (1787)[3]
Synonimy
  • Juncus acutiflorus var. atratus (Krock.) Wimm. & Grab.
  • Juncus melananthos Rchb.
  • Juncus septangulus Peterm.
  • Juncus sylvaticus f. divaricatus Heuff.[3]

Sit czarny (Juncus atratus) – gatunek byliny z rośliny sitowatych (Juncaceae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w trzech izolowanych obszarach Eurazji – od Europy Wschodniej po Azję Środkową, w rejonie Kaukazu, Azji Mniejszej i Grecji oraz w Europie Środkowej (Polska, Czechy, Austria)[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie w rozproszeniu na nizinach[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Do 120 cm wysokości.
Liście
5–6-kątne, obłe, podłużnie żeberkowane, poprzecznie przegradzane.
Kwiaty
Czarne, zebrane w liczne główki szerokości około 5 mm, te z kolei zebrane w luźną rozrzutkę. Działki kielicha wąskolancetowate, długo zaostrzone, długości torebki, wszystkie o jednakowej długości[5].
Owoc
Torebka zwężona w długi dzióbek.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na łąkach i torfowiskach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny łąk selernicowych ze związku Cnidion dubii[6].

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006, 2016)[7][8] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia VU). Znajduje się także w Polskiej czerwonej księdze roślin w kategorii EN (zagrożony)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-19] (ang.).
  3. a b c Juncus atratus Krock., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-14].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  7. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  9. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.