Siwarowe Siodło – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok z Sarniej Skały | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość | ok. 1340 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°15′56,4″N 19°57′51,0″E/49,265667 19,964167 |
Siwarowe Siodło lub Sywarowe Siodło[1] (ok. 1340 m[2]) – płytka i rozległa przełęcz pomiędzy dwoma wierzchołkami w masywie Krokwi w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy głównym wierzchołkiem Krokwi (1378 m) a Małą Krokwią (1365 m). Na zachodnią stronę spod Siwarowego Siodła opada do Doliny Białego jedna z odnóg Siwarowego Żlebu, na wschodnią do Doliny Bystrej Szeroki Żleb, przy którym znajduje się klasztor Albertynów na Śpiącej Górze. Rejon przełęczy porasta las[3].
Nazwa przełęczy i inne nazwy w jej otoczeniu pochodzą od słowa sýwar (szuwar), oznaczającego w podhalańskiej gwarze rosnące na podmokłych terenach kwaśne trawy, turzyce i sity[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marian Kunicki , Tadeusz Szczerba, Polskie Tatry Zachodnie. Przewodnik, Gliwice: Wyd. Ryszard M. Remiszewski – RMR, 1996, ISBN 83-904352-1-7 .
- ↑ Jarosław Januszewski , Grzegorz Głazek , Witold Fedorowicz-Jackowski , Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000, Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, ISBN 83-909352-2-8 .
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .