Składnica drewna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Składnica drewna – wydzielony obszar terenu, na którym przechowywane jest drewno pozyskane w lesie. Podstawową rolą i zadaniem składnic jest magazynowanie surowca drzewnego.
Składnice drewna dzielą się na:
- leśne – na które drewno zrywane jest pośrednio lub bezpośrednio z miejsca prowadzenia cięć:
- przyzrębowe, zwane również leśnymi punktami przeładunkowymi- koncentrujące drewno wycięte w określonym wydzieleniu – np. podczas prowadzenia trzebieży,
- zbiorcze- koncentrujące drewno z większego kompleksu lub z kilku wydzieleń, mogą być zlokalizowane przy szlakach kolejowych i bindugach,
- docelowe
- spedycyjne – najczęściej są zlokalizowane przy szlakach kolejowych,
- spedycyjno-manipulacyjne – na których oprócz składowania (przechowywania) surowca drzewnego odbywają się procesy manipulacji drewna dla uzyskania cenniejszych sortymentów drzewnych,
- ostateczne – przy zakładach przetwarzających drewno, podobnie jak w przypadku spedycyjno-manipulacyjnych może się odbywać manipulacja drewna.
Ze względu na roczną przepustowość składnice można podzielić na:
- małe o przepustowości do 1000 m³ (najczęściej leśne przyzrębowe),
- średnie o przepustowości do 10 000 m³,
- duże o przepustowości powyżej 10 000 m³ (spedycyjne i spedycyjno-manipulacyjne).
Ze względu na stopień mechanizacji pracy składnice można podzielić na:
- niezmechanizowane (leśne przyzrębowe),
- częściowo zmechanizowane (zbiorcze, jak również spedycyjne),
- zmechanizowane (spedycyjne, spedycyjno-manipulacyjne, ostateczne),
- zautomatyzowane (spedycyjno-manipulacyjne, ostateczne).
- Składnica przyzrębowa, Góry Sowie,
- Tymczasowa składnica przyzrębowa Austria.
- Składnica wielogatunkowa, okolice Brandenburgu w Niemczech.
- Deszczowanie drewna na składnicy w tartaku.