Skrobia modyfikowana kwasami – Wikipedia, wolna encyklopedia

Skrobia modyfikowana działaniem kwasów, skrobia poddana obróbce kwasem, skrobia kwasowa (INS 1401) – skrobia poddana kwasowej hydrolizie w zawiesinie, z użyciem kwasów nieorganicznych np. <7% kwas solny, <7% kwas ortofosforowy lub <2% kwas siarkowy. Proces jest prowadzony poniżej temperatury kleikowania (zazwyczaj 25–55 °C), prowadząc jedynie do hydrolizy amorficznej frakcji ziaren skrobiowych[1]. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej, nie stanowi dodatku do żywności[2]. Znajduje zastosowanie do produkcji: budyniu, sosów, zup, cukierków typu żelki oraz jako nośnik substancji smakowo-zapachowych lub do ich otoczkowania[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Antoni Rutkowski, Stanisław Gwiazda, Kazimierz Dąbrowski, Kompendium dodatków do żywności, Konin 2003, ISBN 83-918657-7-0.
  2. ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności [online].