Smaglec mniejszy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Smaglec mniejszy
	Onychogomphus forcipatus
	(Linnaeus, 1758)
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	ważki
Podrząd	ważki różnoskrzydłe
Rodzina	gadziogłówkowate
Podrodzina	Onychogomphinae
Rodzaj	Onychogomphus
Gatunek	smaglec mniejszy
Synonimy
	Libellula forcipata Linnaeus, 1758; Libellula viridicincta Retzius, 1783; Libellula unguiculata Vander Linden, 1820; Aeschna hamata Charpentier, 1825; Gomphus siculus Selys, 1858; Gomphus forcipatus meridional Stein, 1863; Ophiogomphus consobrinus Kolbe, 1885; Ophiogomphus socialis Kolbe, 1885; Onychogomphus forcipatus albotibialis Schmidt, 1954; Onychogomphus forcipatus cypricus Schmidt, 1954; Onychogomphus forcipatus lucidostriatus Schmidt, 1954;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Smaglec mniejszy, smaglec ogonokleszcz (Onychogomphus forcipatus) – gatunek ważki różnoskrzydłej z rodziny gadziogłówkowatych (Gomphidae)^[1]. Zamieszkuje Europę, Afrykę Północną i południowo-zachodnią Azję^[2].

Zależnie od geograficznego rozmieszczenia wyróżnia się trzy podgatunki różniące się nieznacznie ubarwieniem:

Onychogomphus forcipatus forcipatus – zasiedla Europę północną, środkową i wschodnią
Onychogomphus forcipatus unguiculatus – Europę południowo-zachodnią
Onychogomphus forcipatus albotibialis – Europę południowo-wschodnią.

Są to średniej wielkości ważki o długości ciała około 50 mm^[3] i rozpiętości skrzydeł od 5,5 do 7,5 centymetrów^[4]. Oczy mają intensywnie zielony kolor lub zielonkawoniebieski do niebieskiego. Występują głównie przy ciepłych strumieniach i rzekach z żwirowym lub piaszczystym brzegiem. Zasiedlają także odpowiednie partie brzegowe większych zbiorników wodnych o spokojnej wodzie. W środkowej Europie są aktywne od końca maja do początku września. W południowej Europie już od kwietnia. Samica składa pokładełkiem do wody ok. 500 jaj. Larwy wkopują się w dno, gdzie ich rozwój trwa 3–5 lat. Larwy i wylinki smaglca można pomylić z larwami (lub odpowiednio wylinkami) trzepli zielonej^[4].

Zobacz też

ważki Polski

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-03-19. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).
↑ ^a ^b Onychogomphus forcipatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix - Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.
↑ ^a ^b Rafał Bernard: Przewodnik metodyczny: trzepla zielona (pdf). Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. [dostęp 2010-07-05].

[Checklist-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-03-19. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).

[iucn-2] Onychogomphus forcipatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Klucz-3] Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix - Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.

[Bernard-4] Rafał Bernard: Przewodnik metodyczny: trzepla zielona (pdf). Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. [dostęp 2010-07-05].

[1]

[2]

[3]

[4]