Sny i kamienie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sny i kamienie – utwór prozatorski Magdaleny Tulli opublikowany w 1995 roku. Stanowi wieloznaczną refleksję na temat miasta, języka i utopii.

Utwór spotkał się z bardzo przychylnym odbiorem krytyków literackich (m.in. Kinga Dunin, Leszek Bugajski, Michał Kłobukowski) – porównywano go z prozą Brunona Schulza, Italo Calvino, Julio Cortázara i Georges'a Pereca[1], chwalono go za oryginalność i udane połączenie elementów kultury europejskiej z kulturą orientalną[2], podkreślano również jego wieloznaczność i trudność w ustaleniu jednoznacznej interpretacji[3].

W 1995 roku Magdalena Tulli otrzymała za Sny i kamienie Nagrodę Fundacji im. Kościelskich[4]. W 1996 roku w ankiecie czasopisma "Nowy Nurt" 5 próz na pięciolecie przeprowadzonej wśród literaturoznawców i krytyków literackich Sny i kamienie były wymieniane jako jedna z najważniejszych polskich publikacji prozatorskich ówczesnego czasu[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Przemysław Czapliński: Kalendarium życia literackiego 1976–2000. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2003, s. 431. ISBN 83-08-03417-9.
  2. ↑ Przemysław Czapliński: Kalendarium życia literackiego 1976–2000. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2003, s. 430-431. ISBN 83-08-03417-9.
  3. ↑ Przemysław Czapliński: Kalendarium życia literackiego 1976–2000. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2003, s. 451. ISBN 83-08-03417-9.
  4. ↑ Przemysław Czapliński: Kalendarium życia literackiego 1976–2000. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2003, s. 446. ISBN 83-08-03417-9.
  5. ↑ Przemysław Czapliński: Kalendarium życia literackiego 1976–2000. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2003, s. 457. ISBN 83-08-03417-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sny_i_kamienie&oldid=60713284”