Sokił Kijów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sokił Kijów

Pełna nazwa	Хокейний клуб «Сокіл» Київ
Barwy	niebiesko-białe
Data założenia	1963
Liga	UHL
Państwo	Ukraina
Adres	Kijów
Lodowisko	Pałac Sportu
Prezes	Ołeksij Żytnyk
Menedżer generalny	Kostiantyn Simczuk
Trener	Kostiantyn Simczuk
Asystent trenera	Artem Bondariew, Andrij Sawczenko
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sokił Kijów (ukr. Хокейний клуб «Сокіл» Київ) – ukraiński klub hokeja na lodzie z siedzibą w Kijowie.

Klub został założony latem 1963 jako Dynamo Kijów. Klub zakwalifikował się do Pierwszej Ligi Mistrzostw ZSRR. W 1965 awansował do Wyższej Ligi Mistrzostw ZSRR. W 1970 klub zajął 12. miejsce i spadł do Pierwszej Ligi Mistrzostw ZSRR.

W 1973 klub został rozwiązany, a jego miejsce zajął nowo utworzony klub Sokił Kijów, który w 1979 ponownie awansował do Wyższej Ligi Mistrzostw ZSRR. W latach 1991–1992 występował w Wyższej Lidze Mistrzostw WNP. W 1992-1993 nazywał się Sokił-Eskułap Kijów. Klub występował również w Międzynarodowej Lidze Hokejowej (1992-1996), Wschodnioeuropejskiej Lidze Hokejowej (1996-2004), Białoruskiej Ekstralidze (2004-2010). W latach 2007–2011 klub występował w Rosyjskiej Ekstralidze. Do 2011 klub brał udział w rozgrywkach ukraińskiej Wyższej Ligi, którą w 2011 zastąpiła Profesionalna Chokejna Liha.

W 2020 podjęto reaktywację seniorskiej drużyny Sokiła, dyrektorem klubu został Kostiantyn Simczuk^[1], prezydentem drużyny Ołeksij Żytnyk, a głównym trenerem Ołeh Szafarenko^[2]. W sierpniu 2020 potwierdzono zgłoszenie klubu do edycji UHL 2020/2021, gdzie deklarowano grę drużyny opartej na juniorach^[3]. Zespół nazwano MHK Sokił Kijów^[4]. W pierwszym sezonie po reaktywacji 2020/2021 Sokił zdobył tytuł wicemistrzowski^[5]. W kolejnej edycji 2021/2022 1 grudnia 2021 głównym trenerem został ogłoszony Białorusin Aleh Mikulczyk^[6]. W trakcie tego sezonu doszło do rozpadu ligi, a następnie przerwania rozgrywek wskutek inwazji Rosji na Ukrainę, po czym Sokiłowi uznaniowo przyznano złoty medal^[7]. Z tego tytułu drużyna pierwotnie została zakwalifikowana do Pucharu Kontynentalnego 2022/2023, jednak z uwagi na trudności finansowe wycofana i rywalizacji (miejsce Sokiłu zajął wicemistrz HK Krzemieńczuk)^[8]. Przed sezonem 2022/2023 obowiązki głównego trenera objął K. Simczuk, a jest asystentami zostali Artem Bondariew i Andrij Sawczenko^[9][10].

• Brązowy medal mistrzostw ZSRR: 1985
• Finał Pucharu Spenglera: 1986
• Puchar Tatrzański: 1989
• Złoty medal Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 1998, 1999
• Srebrny medal Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 1997, 2000
• Brązowy medal Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 2001, 2003
• Puchar Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 1998, 1999
• Złoty medal mistrzostw Ukrainy: 1993, 1995, 1997, 1998, 1999, 2003, 2004, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2022, 2023
• Srebrny medal mistrzostw Ukrainy: 1994, 2000, 2001, 2002, 2011, 2012, 2021
• Brązowy medal mistrzostw Ukrainy: 2013, 2014
• Puchar Ukrainy: 2007
• 1/8 finału mistrzostw Rosji: 2008
• Czwarte miejsce ekstraligi białoruskiej: 2005
• Grupowy turniej półfinałowy Pucharu Mistrzów IIHF: 1993, 1995, 1996
• Runda półfinałowa Pucharu Kontynentalnego: 2002/03, 2004/05, 2006/07

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy Sokiłu Kijów.

Od 1994 do 2011 przez 17 lat głównym trenerem drużyny był Aleksandr Sieukand (do tego czasu jego asystentem był Anatolij Stepanyszczew)^[11].

 Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści Sokiłu Kijów.

Klub zastrzegł pięć numerów byłych hokeistów klubu, którzy pozostawili znaczący ślad w jego historii:

• 8 - Dmytro Chrystycz (6 lat)
• 11 - Anatolij Stepanyszczew (12 lat)
• 13 - Ołeksij Żytnyk (2 lata)
• 14 - Wałerij Szyriajew (9 lat)
• 22 - Jurij Szundrow (12 lat)

• Oficjalna strona klubu (ros.)
• Informacja o klubie na stronie Ukraińskiej Agencji Hokejowej. hockey.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (ros.).
• Sokił Kijów i Ukraiński Hokej (ros.)