Soleczniki (przystanek kolejowy) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Poprzednie nazwy | Wielkie Soleczniki (ros. Великие Солечники) |
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie rejonu solecznickiego | |
Położenie na mapie Litwy | |
54°18′09,3″N 25°21′15,7″E/54,302583 25,354361 |
Soleczniki (lit. Šalčininkai, ros. Шальчининкай) – zlikwidowany przystanek kolejowy w miejscowości Tartak i w pobliżu Solecznik, w rejonie solecznickim, na obecnej Litwie. Leżał na linii Równe – Baranowicze – Wilno.
Przystanek istniał przed II wojną światową[1]. Działał jeszcze w 1990[2]. Zlikwidowany został po upadku Związku Sowieckiego, gdy w jego pobliżu powstała litewsko-białoruska granica państwowa.
Zarówno w czasach polskich jak i przez większość okresu sowieckiego nosił nazwę Wielkie Soleczniki. Nazwa rosyjska zapisywana była Великие Солечники, będąc przekładem polskojęzycznej nazwy miasta i w takiej wersji pojawia się ona na mapach jeszcze w 1985. Na mapie z 1990 przystanek nazwany jest już Шальчининкай, co jest rosyjską transkrypcją litewskiego toponimu Šalčininkai[a][1][2][3]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ z lit. Soleczniki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- railwayz.info
- Google Maps
Soleczniki | ||
Linia Wilno – Stasiły | ||
Stasiły |