Soleil Royal (1670) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Stocznia | Stocznia w Breście |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Królestwo Francji | |
Wejście do służby | 1671? |
Los okrętu | zatonął w nocy z 2 na 3 czerwca 1692 r. |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1630 t |
Długość | 61 m |
Szerokość | 15,64 m |
Zanurzenie | 7,64 m |
Napęd | |
żaglowy | |
Uzbrojenie | |
104 działa | |
Załoga | 836 |
Soleil Royal (Słońce królewskie) – francuski 104-działowy okręt liniowy, okręt flagowy admirała Tourville'a.
Zbudowany został w Breście pomiędzy 1669 a 1671 rokiem pod kierunkiem inżyniera Laurenta Hubaca i wcielony do floty jako okręt flagowy „Escadre du Ponant” (Eskadry Atlantyku). Był uważany za jeden z najlepiej zbudowanych i najzwrotniejszych okrętów epoki, powodem zaś szczególnej sławy tego okrętu stały się jego bardzo bogate zdobienia. Emblemat słońca został wybrany dla „Soleil Royal” przez samego Ludwika XIV jako jego – „Króla-Słońce” – osobisty symbol.
"Soleil Royal” stał na czele zwycięskiej francuskiej floty w bitwie pod Beachy Head w roku 1690; wziął też udział w bitwie pod La Hague 29 maja roku 1692. W trakcie tej ostatniej – zwanej też bitwą pod Barfleur – stał się przedmiotem ataku 3 nieprzyjacielskich trójpokładowców i chociaż ostatecznie jego obrona zakończyła się sukcesem, to po walce okręt był na tyle ciężko uszkodzony, że nie był w stanie wrócić do Brestu; Tourville musiał zostawić go wraz z dwoma innymi liniowcami w Cherbourgu. Miasto było pozbawione umocnień, zlikwidowanych na polecenie markiza de Louvois (decyzja ta była skutkiem długoletnich sporów między resortami wojny i marynarki). Dnia 1 czerwca na redzie Cherbourga stanęła angielska flota pod dowództwem wiceadmirała Delavalla, który przypuścił atak z wykorzystaniem branderów. W nocy z 2 na 3 czerwca 3 francuskie liniowce broniły się przed 17 jednostkami tego rodzaju, ale ostatecznie angielski „Blaze” przedarł się przez ogień i trafił „Soleil Royal”. Okręt zapadł się z wielkim hukiem, ogień dotarł bowiem do prochowni. Wkrótce podobny los spotkał dwa pozostałe francuskie liniowce. Mimo że mieszkańcy Cherbourga niemal natychmiast rzucili się na ratunek marynarzom, z 883-osobowej załogi okrętu ocalał tylko jeden człowiek.
We francuskiej marynarce wojennej zbudowano jeszcze dwa okręty liniowe o tej nazwie – w roku 1692 (w 1693 przemianowany na „Foudrayant”) i 1749.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Piotr Wieczorkiewicz Historia wojen morskich. Wiek żagla, Wydawnictwo Puls, Londyn 1995, ISBN 1-85917-030-7 (vol. I & II)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- O Soleil Royal w języku francuskim
- Grafika przedstawiająca okręt, polona.pl [dostęp:2018-06-14]