Somatyzacja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2007-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Somatyzacja – objaw lub zaburzenie z grupy nerwic. Charakteryzuje się obecnością dolegliwości sugerujących obecność choroby somatycznej (pozapsychiatrycznej) przy równoczesnym braku innych przesłanek chorobowych w badaniach laboratoryjnych, obrazowych i badaniu fizykalnym. W rzeczywistości są one wyrazem zaburzeń autonomicznego układu nerwowego, związanych z nieuświadomionym lękiem i napięciem.

Do "klasycznych" dolegliwości somatyzacyjnych należą:

• kołatania serca,
• kłucie/bóle serca,
• duszności,
• drżenie rąk,
• dolegliwości bólowe o nieznanym pochodzeniu,
• bóle brzucha,
• wymioty/nudności,
• ściskanie w gardle/gula w gardle,
• szumy w uszach,
• omdlenia/zasłabnięcia.

Zaburzenia somatyzacyjne mogą towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym: depresyjnym, psychotycznym, osobowości. Nierzadko występują u osób bez zaburzeń psychicznych np.: bóle brzucha przed egzaminem, omdlenia na pogrzebie.