Sozar Subari – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sozar Subari
Ilustracja
Sozar Subari w 2014 roku.
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1964
Chuberi

Minister Uchodźstwa i Zakwaterowania
Okres

od 26 lipca 2014

Przynależność polityczna

Gruzińskie Marzenie

Poprzednik

Dawit Darachwelidze

Minister Więziennictwa
Okres

od 25 października 2012
do 26 lipca 2014

Poprzednik

Giorgi Tuguszi

Następca

Giorgi Mgebriszwili

Rzecznik Praw Obywatelskich
Okres

od 16 września 2004
do 17 września 2009

Poprzednik

Nana Dekdariana

Następca

Giorgi Tuguszi

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Sozar Subari (ur. 4 listopada 1964) – gruziński polityk, dziennikarz, historyk i działacz społeczny, w latach 2004-2009 Rzecznik Praw Obywatelskich Gruzji[1], w latach 2012-2014 minister więziennictwa, od 26 lipca 2014 roku minister uchodźstwa i zakwaterowania w rządach Irakli Garibaszwilego i Giorgiego Kwirikaszwilego[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Sozar Subari urodził się 4 listopada 1964 roku w górskiej miejscowości Chuberi, w regionie Swanetia[1]. Studiował historię na Tbiliskim Uniwersytecie Państwowym i teologię w Akademii Teologicznej w Tbilisi. W roku 1987 podjął pracę w Gruzińskim Muzeum Narodowym, zaś w roku 1988 pracował w Centrum Badań Archeologicznych Narodowej Akademii Nauk Gruzji[2]. W latach 1989–1991 sprawował urząd dyrektora szkoły publicznej w Boslebi. W roku 1993 wziął udział w wojnie w Abchazji[2].

W roku 1995 został korespondentem czasopisma "Caucasus", zaś w 1996 roku otrzymał posadę jego redaktora. W latach 1996–2003 pozostawał również korespondentem Radia Wolna Europa[2]. W 2004 roku został wybrany przez Parlament Gruzji na stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich[1]. Podczas pięcioletniej kadencji odznaczył się jako przeciwnik prezydenta Micheila Saakaszwiliego. Podczas trwania antyrządowych demonstracji 2007 roku twierdził, że wielokrotnie spotykał się z brutalnością ze strony służb porządkowych oraz porównywał Gruzję do Białorusi Aleksandra Łukaszenki[3].

W 2009 roku Subari został zastąpiony na stanowisku Rzecznika Praw Obywatelskich przez Giorgiego Tugusziego, po czym został działaczem opozycyjnego ruchu Sojusz dla Gruzji kierowanego przez Irakliego Alasanię[1]. W 2012 roku wstąpił do założonej przez Bidzinę Iwaniszwilego partii Gruzińskie Marzenie, która zwyciężyła w wyborach parlamentarnych w 2012 roku[1]. 25 października został mianowany ministrem więziennictwa w rządzie Iwaniszwilego. Stanowisko to zachował po dymisji premiera i utworzeniu nowego rządu Irakli Garibaszwilego w listopadzie 2013 roku[2]. 26 lipca 2014 roku został powołany na urząd ministra uchodźstwa i zakwaterowania w miejsce Dawita Darachwelidze[1].

11 grudnia 2014 roku Sozar Subari został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wkład w rozwój praw człowieka w Gruzji[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Who are the new Georgian Ministers?. Agenda.ge, 22 lipca 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
  2. a b c d e Sozar Subari. Ministry of Internally Displaced Persons from the Occupied Territories, Accommodation and Refugees of Georgia. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
  3. C.J. Chivres: Georgian Leader Imposes a State of Emergency. The New York Times, 8 listopada 2007. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
  4. Sozar Subari odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tbilisi, 11 grudnia 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).