Sozar Subari – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sozar Subari w 2014 roku. | |
Data i miejsce urodzenia | 4 listopada 1964 |
---|---|
Minister Uchodźstwa i Zakwaterowania | |
Okres | od 26 lipca 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Minister Więziennictwa | |
Okres | od 25 października 2012 |
Poprzednik | |
Następca | |
Rzecznik Praw Obywatelskich | |
Okres | od 16 września 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Sozar Subari (ur. 4 listopada 1964) – gruziński polityk, dziennikarz, historyk i działacz społeczny, w latach 2004-2009 Rzecznik Praw Obywatelskich Gruzji[1], w latach 2012-2014 minister więziennictwa, od 26 lipca 2014 roku minister uchodźstwa i zakwaterowania w rządach Irakli Garibaszwilego i Giorgiego Kwirikaszwilego[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Sozar Subari urodził się 4 listopada 1964 roku w górskiej miejscowości Chuberi, w regionie Swanetia[1]. Studiował historię na Tbiliskim Uniwersytecie Państwowym i teologię w Akademii Teologicznej w Tbilisi. W roku 1987 podjął pracę w Gruzińskim Muzeum Narodowym, zaś w roku 1988 pracował w Centrum Badań Archeologicznych Narodowej Akademii Nauk Gruzji[2]. W latach 1989–1991 sprawował urząd dyrektora szkoły publicznej w Boslebi. W roku 1993 wziął udział w wojnie w Abchazji[2].
W roku 1995 został korespondentem czasopisma "Caucasus", zaś w 1996 roku otrzymał posadę jego redaktora. W latach 1996–2003 pozostawał również korespondentem Radia Wolna Europa[2]. W 2004 roku został wybrany przez Parlament Gruzji na stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich[1]. Podczas pięcioletniej kadencji odznaczył się jako przeciwnik prezydenta Micheila Saakaszwiliego. Podczas trwania antyrządowych demonstracji 2007 roku twierdził, że wielokrotnie spotykał się z brutalnością ze strony służb porządkowych oraz porównywał Gruzję do Białorusi Aleksandra Łukaszenki[3].
W 2009 roku Subari został zastąpiony na stanowisku Rzecznika Praw Obywatelskich przez Giorgiego Tugusziego, po czym został działaczem opozycyjnego ruchu Sojusz dla Gruzji kierowanego przez Irakliego Alasanię[1]. W 2012 roku wstąpił do założonej przez Bidzinę Iwaniszwilego partii Gruzińskie Marzenie, która zwyciężyła w wyborach parlamentarnych w 2012 roku[1]. 25 października został mianowany ministrem więziennictwa w rządzie Iwaniszwilego. Stanowisko to zachował po dymisji premiera i utworzeniu nowego rządu Irakli Garibaszwilego w listopadzie 2013 roku[2]. 26 lipca 2014 roku został powołany na urząd ministra uchodźstwa i zakwaterowania w miejsce Dawita Darachwelidze[1].
11 grudnia 2014 roku Sozar Subari został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wkład w rozwój praw człowieka w Gruzji[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Who are the new Georgian Ministers?. Agenda.ge, 22 lipca 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
- ↑ a b c d e Sozar Subari. Ministry of Internally Displaced Persons from the Occupied Territories, Accommodation and Refugees of Georgia. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
- ↑ C.J. Chivres: Georgian Leader Imposes a State of Emergency. The New York Times, 8 listopada 2007. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
- ↑ Sozar Subari odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tbilisi, 11 grudnia 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).