Spalam się – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Kazik Staszewski | ||||
Wydany | listopad 1991 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | 1991, w Warszawie, studiu na Wawrzyszewie | |||
Gatunek | ||||
Długość | 61:28 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
|
Spalam się – pierwszy solowy album Kazika Staszewskiego wydany w 1991, nagrany w stylistyce inspirowanej rapem[3].
Pod tą samą nazwą w 2002 ukazał się singel promocyjny grupy Kazik na Żywo, który zawierał tylko jeden utwór o tym samym tytule.
Sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]W celu wydania płyty Kazik porozumiał się z firmą Zic Zac, prowadzoną przez Marka Kościkiewicza i Piotra Kubiaczyka, muzyków De Mono. Współpracę Kazik zakończył, po tym, gdy – według swojego twierdzenia - dowiedział się, że część nakładu była sprzedawana nieoficjalnie, a firma zataiła to przed nim, by nie dzielić się z nim zyskami[4][5]. Według oficjalnych danych, sprzedaż Spalam się wyniosła 50 tys. kaset, 20 tys. płyt winylowych i kilka tysięcy płyt kompaktowych. Ponieważ jednak płyta ukazała się w okresie panującego w Polsce swobodnie piractwa fonograficznego, sam Kazik szacował sprzedaż na setki tysięcy.
Zic Zac promował płytę pod hasłem „Kazik. Najlepszy raper Wschodu!”, co denerwowało muzyka, ponieważ za rapera się nie uważał[6]. Płyta miała być jedynie inspirowana rapem - z rytmizacją tekstu i częściami śpiewanymi[3].
Płyta nigdy nie była wznawiana i wśród fanów stanowi „białego kruka” W 1999 na wznowienie nie zgodził się Jacek Kufirski, który miał żal do Kazika za przypisanie sobie autorstwa utworu „Spalam się” przy rejestracji w ZAIKS. Po latach wyraził zgodę, na przeszkodzie jednak stanęły prawa autorskie do licznych sampli wykorzystanych na płycie. Zgody przedstawicieli muzyków (m.in. Sade i Led Zeppelin) załatwiano sukcesywnie, jedynie zespół AC/DC nie zgodził się na wykorzystanie swojego riffu[5]. Według Kufirskiego nie miało to być przeszkodą (fragment można było zamienić), ale Kazik nie był już zainteresowany wznowieniem[5][7].
Odbiór płyty
[edytuj | edytuj kod]Krzysztof Kotowski z pisma Tylko Rock ocenił płytę na 4,5/5 i stwierdził, że powinna spodobać się nawet fanom rapu, chociaż wypromowanie takiego stylu w Polsce wymagać miało specjalnego "opakowania" - było nim wykorzystanie elektroniki i cytatów z gwiazd światowego rocka. Uznał też, że warsztat Kazika zdumiewa dojrzałością i inwencją[2].
Wiesław Królikowski podkreślał, że choć płyta jest "młodzieżowa", to Kazik w tekstach kontynuuje tematykę znaną z Kultu[8].
Sam Kazik przyznawał po latach, że była to przełomowa pozycja, która przetarła szlak dla hip-hopu i rapu w Polsce, była jednak też naiwna i pełna niedoróbek[9]. Z kolei Jacek Kufirski, który początkowo płyty nie lubił, docenił ją po latach, zwracając uwagę, że Kazik nie naśladował amerykańskich raperów, ale stworzył swój gatunek - publicystykę gadaną[10].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Wersja LP/MC:
- "Nowy konflikt światowy"
- "Dziewczyny"
- "Piosenka trepa"
- "Cyrk"
- "Jeszcze Polska"
- "Bagdad"
- "Spalam się"
- "Świadomość"
- "Oblężenie"
- "Temat z filmu Bagaż nielegalny"
Wersja CD:
- "Nowy konflikt światowy"
- "Dziewczyny"
- "Piosenka trepa"
- "Cyrk"
- "Temat z filmu "Bagaż nielegalny""
- "Bagdad"
- "Spalam się"
- "Świadomość"
- "Oblężenie"
- "Jeszcze Polska"
- "Dziewczyny (ciężka wersja)"CD
- "Nie mogę istnieć bez narzekania"CD
- "Spalam się (długa wersja)"CD
CD – tylko na CD Zic-Zac 0009
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]Skład:
- Kazik Staszewski – śpiew, sampler
- Jacek Kufirski – klawisze, sampler, perkusja, bas, wokal
- Piotr "Shpenyagah" Strembicki – klawisze, sampler, perkusja, trąbka, konga, wokal
- Wojciech Przybylski – sampler, wokal
Goście:
- Wojciech Waglewski – gitara
- Jacek Rodziewicz – saksofon
- Paweł Betley – pianino
- Marek Surzyn – wokal
Kompozycje
[edytuj | edytuj kod]- słowa: Kazik Staszewski
- muzyka: Jacek Kufirski oprócz:
- 2, 11-13 – Kazik Staszewski
- 5 – Kazik Staszewski i Piotr Strembicki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spalam się. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-07-04]. (ang.).
- ↑ a b Krzysztof Kotowski. Spalam się. „Tylko Rock”. 2 (006), s. 63, 1992. ISSN 1230-2317. (pol.).
- ↑ a b Weiss 2017 ↓, s. 10.
- ↑ Weiss 2017 ↓, s. 21.
- ↑ a b c Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 203.
- ↑ Staszewski i Księżyk 2015 ↓, s. 199.
- ↑ Weiss 2017 ↓, s. 20-21.
- ↑ Wiesław Królikowski: Polski rock - przewodnik płytowy L-Ż. Warszawa: Res Publica Press, 1997, s. 248-249. ISBN 83-85326-15-4.
- ↑ Weiss 2017 ↓, s. 10-11.
- ↑ Weiss 2017 ↓, s. 11.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leszek Gnoiński: Kult Kazika. Poznań: In Rock, 2000, s. 98-101. ISBN 978-83-86365-39-5.
- Kazik Staszewski, Rafał Księżyk: Idę tam, gdzie idę. Autobiografia. Wydawnictwo Kosmos Kosmos, 2015. ISBN 978-83-942140-1-2.
- Wiesław Weiss: Kazik. Biała księga. Warszawa: Kosmos Kosmos, 2017, s. 10-38. ISBN 978-83-942140-8-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Spalam się w bazie Archiwum Polskiego Rocka
- Spalam się w bazie Discogs.com (ang.)