Spalone Siodło – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spalone Siodło (ok. 1210 m) – szeroka i trawiasta przełęcz pomiędzy Kończystą Turnią (1248 m) a Czerwonym Gronikiem (1294 m) w polskich Tatrach Zachodnich. Z obydwu jej zboczy spadają żleby[1][2]. W kierunku zachodnim na polanę Wyżnia Kira Miętusia opada spod przełęczy Żeleźniak o korycie głębokim i kamienistym[3], w jego górnej części znajduje się wiele młak i źródełek. W kierunku południowo-wschodnim opada Gładki Żleb będący orograficznie prawą odnogą Gronikowskiego Żlebu[2].

Na Spalone Siodło można bez trudności wyjść ze Ścieżki nad Reglami, żlebem z Wyżniej Kiry Miętusiej, z Czerwonego Gronika lub z Niżniego Stanikowego Siodła. Jest to jednak obszar zamknięty dla ruchu turystycznego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  2. ↑ a b c Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2019-01-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Spalone_Siodło&oldid=73936078”