Spizela białobrewa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spizela białobrewa
Spizella passerina[1]
(Bechstein, 1798)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pasówki

Rodzaj

Spizella

Gatunek

spizela białobrewa

Synonimy
  • Fringilla passerina Bechstein, 1798[2]
Podgatunki
  • S. p. passerina (Bechstein, 1798)
  • S. p. arizonae Coues, 1872
  • S. p. atremaea R. T. Moore, 1937
  • S. p. mexicana Nelson, 1899
  • S. p. pinetorum Salvin, 1863
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     występuje przez cały rok

     przeloty

     zimowiska

Spizela białobrewa[4] (Spizella passerina) – gatunek małego ptaka z rodziny pasówek (Passerellidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.

Systematyka i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono pięć podgatunków S. passerina[5][2]:

  • S. passerina passerina – południowo-wschodnia Kanada do środkowych i wschodnich USA.
  • S. passerina arizonaeAlaska do północno-zachodniego Meksyku.
  • S. passerina atremaea – zachodni Meksyk.
  • S. passerina mexicana – środkowy i południowy Meksyk, północno-zachodnia Gwatemala.
  • S. passerina pinetorum – północno-wschodnia Gwatemala i Belize do północno-wschodniej Nikaragui.

Północne podgatunki wędrowne[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi 12–14 cm; masa 10,3–15,5 g. Na głowie ma rdzawą czapeczkę, białą brew i czarny pasek przechodzący przez oko.

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje lasy iglaste, zarośla i miasta w Ameryce Północnej. Gnieździ się w otwartych zadrzewieniach, w sadach, parkach i na polach golfowych. Żywi się głównie ziarnami, ale w okresie lęgowym zjada również bezkręgowce[2].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje spizelę białobrewą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 230 milionów osobników[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spizella passerina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Rising, J.: Chipping Sparrow (Spizella passerina). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2015)].
  3. a b Spizella passerina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Passerellidae Cabanis & Heine, 1850-51 - pasówki - New world sparrows and allies (wersja: 2021-01-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-10].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): New World Sparrows, Bush Tanagers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-10]. (ang.).
  6. Chipping Sparrow Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-02-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]