Spoinowanie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spoinowanie (fugowanie) – stanowi proces wypełniania przestrzeni pomiędzy płytkami ceramicznymi, kamiennymi, bądź szklanymi. Do wypełniania tych szczelin służą masy do spoinowania.

Przemysław Markiewicz w książce Budownictwo ogólne dla architektów rozróżnia cztery rodzaje mas do spoinowania:

• zwykłe zaprawy cementowe – stosowane są do wykonywania wąskich fug o gładkiej powierzchni, zwiększenie zawartości średnio- lub gruboziarnistego piasku sprawia możliwość wykonania spoiny szerszej i o bardziej chropowatej powierzchni;
• zaprawy cementowe uelastycznione – spoiny te są mrozoodporne i wodoodporne, również do stosowania na zewnątrz;
• masy epoksydowe – taka fuga odznacza się dużą odpornością na uszkodzenia, środki chemiczne oraz są bardzo szczelne;
• masy silikonowe, silikonowo – akrylowe i akrylowe – są przede wszystkim wodoszczelne i odporne na pleśnie i grzyby.

• fuga
• materiał budowlany
• płytki ceramiczne

• P. Markiewicz: Budownictwo ogólne dla architektów. Kraków:"ARCHI-PLUS", 2009. ISBN 978-83-60884-01-0.