Sporophagomyces chrysostomus – Wikipedia, wolna encyklopedia
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | Sporophagomyces chrysostomus |
Nazwa systematyczna | |
Sporophagomyces chrysostomus (Berk. & Broome) K. Põldmaa & Samuels Can. J. Bot. 77(12): 1765 (2000) [1999] |
Sporophagomyces chrysostomus (Berk. & Broome) K. Põldmaa & Samuels – gatunek grzybów z klasy Sordariomycetes[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sporophagomyces, Hypocreaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1873 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome, nadając mu nazwę Hypomyces chrysostomus. Obecną nazwę nadali mu K. Põldmaa i G.J. Samuels w 2000 r.[1]
Ma 7 synonimów. Niektóre z nich:
- Acremonium lindtneri (Kirschst.) Samuels & Rogerson 1993
- Hypomyces chrysostomus Berk. & Broome 1873
- Moeszia lindtneri (Kirschst.) G.R.W. Arnold 1970[2].
Łacińska nazwa rodzajowa Sporphagomyces w tłumaczeniu na polski znaczy żywiący się zarodnikami.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Na podłożu tworzy pierzastą grzybnię o średnicy do około 3,5 cm. Powierzchnia szczotkowata, filcowata i lśniąca, trochę gąbczasta, początkowo biała, potem od zarodników zabarwiona na brązowo. Perytecja jajowate, początkowo bladożółte, następnie oliwkowe do czerwonawych, z dużym ostiolum. Zarodniki zakrzywione, o ostrym lub tępym wierzchołku, gładkie, ze środkową przegrodą, 10–15 × 3–4 µm[3].
Sporophagomyces chrysostomus rozwija się na owocnikach innych grzybów, odżywiając się ich zarodnikami. Przyczepiony jest do żywiciela tylko środkową częścią swojej grzybni, podczas gdy filcowata jej reszta zwisa poniżej hymenofor żywiciela i zatrzymuje jego zarodniki, które następnie trawi[3].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Znane jest występowanie Sporophagomyces chrysostomus głównie w Ameryce Północnej i Europie, pojedyncze stanowiska podano także w Ameryce Południowej i Azji[4]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowiska podano w 2019 i 2020 r.[5] Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych, wartych objęcia ochroną[6].
Grzyb nadrzewny, pasożyt, występujący na owocnikach grzybów z rodzaju Ganoderma (lakownica), Rigidoporus (twardoporek) i Phellinopsis[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-15] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-15] .
- ↑ a b c Roland Labbé , Sporophagomyces chrysostomus / Sporophagomyces chrysostomus [online], Mycoquebec.org, 2023 [dostęp 2023-03-15] .
- ↑ Występowanie Sporophagomyces chrysostomus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-15] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04] .
- ↑ Aktualne stanowiska Sporophagomyces chrysostomus nw Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-15] (pol.).