Stanisław Bastgen – Wikipedia, wolna encyklopedia
pułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1862 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 czerwca 1920 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1882–1920 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | komendant PKU |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Bastgen (ur. 5 lutego 1862 w Romanowie, zm. 6 czerwca 1920 w Stryju) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 5 lutego 1862 w Romanowie, w ówczesnym powiecie bóbreckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Karola[1] (ur. 1821) i Albiny von Wysockiej (zm. 1880). Miał dziesięcioro rodzeństwa, a wśród nich Demetriusza (ur. 1856), majora cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej, a następnie pułkownika Wojska Polskiego oraz Leona (ur. 1861), porucznika cesarskiej i królewskiej Armii, a później kapitana Wojska Polskiego. Jego bratankami byli Lucjan Bastgen (1882–1972), major artylerii Wojska Polskiego i Tadeusz Bastgen (1897–1962), podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.
W latach 1873–1880 uczęszczał do siedmioklasowej c. k. Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie[2].
Jesienią 1882 rozpoczął zawodową służbę wojskową w c. i k. Armii. Został wcielony do Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 5, który wówczas stacjonował w Miszkolcu[3]. W 1886 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 9, który wówczas stacjonował we Lwowie[4], a później w Jarosławiu i Przemyślu. W latach 1889–1894 pełnił służbę na stanowisku oficera w pułkowej Komendzie Okręgu Uzupełnień Stryj[5][6]. W 1898 został przeniesiony do Czeskiego Pułku Piechoty Nr 94 w Terezinie (niem. Theresienstadt)[7]. W 1903 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 80 we Lwowie[8]. W latach 1907–1909 był przydzielony ze swojego pułku do Komendy 11 Korpusu we Lwowie[9][10]. W 1910 został wyznaczony na stanowisko komendanta kadry batalionu zapasowego[11], a w następnym roku został przesunięty na stanowisko komendanta Okręgu Uzupełnień Złoczów[12]. Na tym stanowisku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[13].
W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta (starszeństwo z 1 września 1882)[14], kadeta-zastępcy oficera (1884)[15], porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1886)[16], nadporucznika (starszeństwo z 1 maja 1890)[17], kapitana 2. klasy (starszeństwo z 1 maja 1898)[18], kapitana 1. klasy (1900 ze starszeństwem z 1 maja 1898)[19], majora (starszeństwo z 1 listopada 1910)[20], podpułkownika.
W listopadzie 1918 został wyznaczony na stanowisko komendanta gmachu Polskiej Komendy Wojskowej w Krakowie[21]. 12 czerwca 1919 minister spraw wojskowych ustanowił go komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień Stryj[22]. 7 lipca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika, zaliczony do I Rezerwy armii z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny i przydzielony do PKU Stryj[23]. 22 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika piechoty, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[24]. Zmarł 6 czerwca 1920 w Stryju, w następstwie choroby[25].
Stanisław Bastgen 15 maja 1889 zawarł małżeństwo z Julią Paszków (1886–1891), z którą miał syna Zdzisława Juliana (ur. 15 stycznia 1891 w Stryju). 16 kwietnia 1893 ożenił się po raz drugi z Wandą Józefą z Radzikiewiczów.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce,
- Krzyż za 25-letnią służbę wojskową dla oficerów,
- Złoty Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[26].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-22]..
- ↑ Sprawozdania Dyrekcyi C. K. Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie za lata szkolne 1875–1880.
- ↑ Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 277.
- ↑ Militär-Schematismus 1887 ↓, s. 289.
- ↑ Schematismus 1890 ↓, s. 309.
- ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 346.
- ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 556.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 560.
- ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 140, 249, 592.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 144, 256, 610.
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 622.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 626.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 123, 208, 538.
- ↑ Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 266.
- ↑ Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 279.
- ↑ Militär-Schematismus 1887 ↓, s. 257.
- ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 237.
- ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 233.
- ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 243.
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 260.
- ↑ Rozkaz PKW ↓, Nr 8 z 12 listopada 1918.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 68 z 21 czerwca 1919 roku, poz. 2191.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 79 z 22 lipca 1919 roku, poz. 2641, 2675.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920, s. 380.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 33.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 538.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883. (niem.).
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883. (niem.).
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1887. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1886. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Rozkazy Polskiej Komendy Wojskowej w Krakowie. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2018-10-20].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.