Stanisław Matarewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Matarewicz
porucznik porucznik
Data urodzenia

1891

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1920
Ossów, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Stanisław Matarewicz (ur. w 1891, zm. 14 sierpnia 1920 pod Ossowem[1]) – porucznik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1916 roku służył w Legionach Polskich. Brał udział w zdobyciu Wilna i Kijowa[1]. W nocy z 13 na 14 sierpnia 1920 roku przybył do Ossowa na czele I batalionu 236 Pułku Piechoty[2]. Dowodzony przez niego pododdział włączony został w skład 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej, jako II batalion. 14 sierpnia 1920 roku wziął on udział w bitwie warszawskiej. W trakcie bitwy Matarewicz zmarł pod Ossowem na zawał serca[3]. Pośmiertnie został awansowany na kapitana. W czasie tej samej walki poległ ks. Ignacy Skorupka. Po śmierci por. Stanisława Matarewicza dowództwo batalionu objął ppor. Mieczysław Słowikowski.

Jego imieniem jest nazwana ulica w Ossowie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tablica informacyjna zawieszona w Ossowie.
  2. Według tablicy informacyjnej zawieszonej w Ossowie, był dowódcą batalionu w 33 Pułku Piechoty w stopniu podporucznika, natomiast według pracy zbiorowej M. Barszcz i inni, Studium wartości kulturowych obszaru „Pola bitwy warszawskiej 1920 roku”, 2005 był dowódcą 236 Pułku Piechoty w randze porucznika
  3. a b M. Barszcz i inni, Studium wartości kulturowych obszaru „Pola bitwy warszawskiej 1920 roku”, 2005 Natomiast Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej (...) s. 45 podał, że por. Matarewicz poległ prowadząc natarcie swojego batalionu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]