Stanisław Skupień – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Stanisław Skupień (ur. 26 kwietnia 1907 w Zakopanem, zm. 11 lipca 1983 w Zakopanem) – polski narciarz, olimpijczyk, wieloletni kierownik schroniska PTTK.
Był czołowym polskim biegaczem narciarskim w latach trzydziestych XX w. Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Lake Placid w 1932, gdzie w biegu na 18 km zajął 31. miejsce, a biegu na 50 km nie ukończył na skutek złamania kija. Cztery razy wystąpił na mistrzostwach świata: w Zakopanem 1929, Innsbrucku 1933, Wysokich Tatrach 1935 i w Zakopanem 1939.
Cztery razy zdobył mistrzostwo Polski w sztafecie 5 × 10 km (w 1930, 1931, 1932 i 1932) i raz w sztafecie 4 × 10 km (w 1936), wszystkie w barwach SN PTT Zakopane. Był też wicemistrzem Polski na 18 km w 1934 oraz w sztafecie 4 × 10 km w 1935 i 1949.
Od 1947 był przez ponad 30 lat kierownikiem schroniska PTTK na Hali Kondratowej. Od 1949 był ratownikiem TOPR.
Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku (kw. P-II-17)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Wryk , Sport olimpijski w Polsce 1919–1939, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2006, ISBN 83-7177-278-5, ISBN 83-921889-4-2, OCLC 69274661 .
- Władysław Zieleśkiewicz , Encyklopedia sportów zimowych, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2002, ISBN 83-01-13555-7, OCLC 749577007 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Stanisław Skupień – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).