Stanisław Zapotoczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Tadeusz Zapotoczny

Stanisław Batużyński

Płomień, Bicz, Kąkol

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1922 Krasne
Data i miejsce śmierci	18 lutego 1944 Wilno
Przebieg służby
Lata służby	1942–1944
Siły zbrojne	Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941–1942) Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	8 Dywizja Piechoty (PSZ), Okręg Wilno AK
Stanowiska	radiotelegrafista
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Stanisław Tadeusz Zapotoczny vel Stanisław Batużyński pseud.: „Płomień”, „Bicz”, „Kąkol” (ur. 28 kwietnia 1922 w Krasnem, zm. 18 lutego 1944 w Wilnie) – żołnierz Armii Andersa i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, oficer Armii Krajowej, podporucznik łączności czasu wojny, cichociemny.

Był synem Stanisława i Marii z domu Nadały. Przed wojną ukończył 4. klasę gimnazjum w 1939 roku. 13 czerwca 1940 roku został wraz z matką wywieziony do łagru w Semipałatyńsku w Kazachstanie. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski 12 lutego 1942 roku wstąpił do Armii Andersa, przydzielono go do 2 szwadronu dywizjonu rozpoznawczego 8 Dywizji Piechoty. W Teheranie zgłosił się do szkoły podchorążych, a następnie przez Związek Południowej Afryki dotarł do Wielkiej Brytanii.

Zgłosił się do służby w kraju. 5 października 1942 roku został przydzielony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza. Uczył się w Szkole Podchorążych Łączności. Po przeszkoleniu w łączności został zaprzysiężony 21 lutego^[a] 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 21 na 22 września 1943 roku w ramach operacji „Neon 5” dowodzonej przez por. naw. Władysława Krywdę (zrzut na placówkę odbiorczą „Lustro” 9 km na północny wschód od Mińska Mazowieckiego). Po aklimatyzacji w Warszawie dostał przydział do Okręgu Wilno AK na stanowisko radiotelegrafisty w plutonie radiołączności Oddziału V Łączności Okręgu.

W czasie pracy radiostacji 18 lutego 1944 roku został zradiopelengowany przez Niemców i aresztowany. Tego samego dnia otruł się w czasie przesłuchania w siedzibie Gestapo w Wilnie.

• Krzyż Srebrny Orderu Viruti Militari – pośmiertnie.

W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Stanisław Zapotoczny.

• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 440. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, 1984, s. 178–179.
• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 2. Rzeszów: Wydawnictwo „Abres”, 1996, s. 201–202. ISBN 83-902499-5-2.