Stefan Kępa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1937 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | 17 listopada 2020 | ||||||||
Kariera seniorska | |||||||||
|
Stefan Kępa (ur. 1 stycznia 1937 w Lublinie[1], zm. 17 listopada 2020[2]) – polski żużlowiec.
Stryj Marka Kępy, również żużlowca.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wychowanek klubu LPŻ Lublin. W klubie tym jeździł w latach 1956 – 1958. Jego debiut w meczu z cyklu Drużynowych Mistrzostw Polski nastąpił 20.05.1956 kiedy to Lublin zmierzył się z Górnikiem Czeladź w Czeladzi w pierwszej kolejce rozgrywek II Ligi w grupie południowej. Stefan Kępa zdobył w tym spotkaniu 6 punktów[3].
W 1959 roku przeniósł się do Stali Rzeszów, którą reprezentował w latach 1959 – 1967.
Ostatnim meczem w karierze S.Kępy z cyklu DMP, było spotkanie Częstochowy z Rzeszowem z dnia 19.09.1967 roku. Zawodnik ten zakończył ten mecz z dorobkiem 8 punktów[4].
Pod koniec 1967 r. został oskarżony razem z Florianem Kapałą o złamanie prawa. Powodem oskarżenia był handel samochodami i walutami obcymi. Obaj zawodnicy w procesie otrzymali wyrok skazujący, wskutek czego nigdy już nie pojawili się na żużlowych torach[4][5].
Stefan Kępa jest pięciokrotnym medalistą Drużynowych Mistrzostw Polski – (1960 – 1961) złotym, (1962 – 1963) srebrnym i w 1966 roku brązowym[3].
Zawodnik ten czterokrotnie dochodził do półfinałów kontynentalnych w eliminacjach Indywidualnych Mistrzostw Świata. Najlepszy wynik osiągnął w 1961 roku kończąc półfinał na dziewiątym miejscu. Był również zawodnikiem szerokiej kadry, która brała udział w Drużynowych Mistrzostwach Świata.
Na szczeblu krajowym największym indywidualnym sukcesem S.Kępy było czwarte miejsce w Indywidualnych Mistrzostwach Polski w 1959 roku w Rybniku. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem Motoru Lublin[1].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miasto | Ranga | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|
1959 | Slaný | Półfinał Kontynentalny | 10 | 7 |
1960 | Slaný | Półfinał Kontynentalny | 15 | brak danych |
1961 | Warszawa | Półfinał Kontynentalny | 9 | 7 |
1963 | Abensberg | Półfinał Kontynentalny | 12 | 5 |
Drużynowe Mistrzostwa Polski - Sezon Zasadniczy
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Klub | Miejsce | Liga | Średnia/bg | Średnia/mc | Pkt | Bonusy | Razem | Komplety | Biegi | Mecze |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | LPŻ Lublin | 4 | 2 Liga PŁ. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. |
1957 | LPŻ Lublin | 7 | 2 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. |
1958 | LPŻ Lublin | 4 | 3 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. |
1959 | Stal Rzeszów | 1 | 2 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. |
1960 | Stal Rzeszów | 1 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | |
1961 | Stal Rzeszów | 1 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | |
1962 | Stal Rzeszów | 1 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | |
1963[6] | Stal Rzeszów | 1 Liga | 2,511 (4) | 9,750 (7) | 117 (10) | 1 | 118 (13) | 4 | 47 | 12 | |
1964[6] | Stal Rzeszów | 4 | 1 Liga | 2,490 (5) | 9,538 (9) | 124 (8) | 3 | 127 (8) | 5 – (1 pł.) | 51 | 13 |
1965[6] | Stal Rzeszów | 4 | 1 Liga | 2,441 (8) | 10,143 (6) | 142 (3) | 2 | 144 (5) | 2 – (1 pł.) | 59 | 14 |
1966[6] | Stal Rzeszów | 1 Liga | 2,536 (4) | 10,000 (5) | 140 (2) | 2 | 142 (3) | 5 | 56 | 14 | |
1967 | Stal Rzeszów | 4 | 1 Liga | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. |
W nawiasie miejsce w danej kategorii (śr/m oraz śr/b - przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie)
- 1961 - Rybnik - 9. miejsce - 4 pkt → wyniki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tomasz Burczyk Leksykon sportu rzeszowskiego, wyd. Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2016, s. 89
- ↑ Żużel. Nie żyje Stefan Kępa, pięciokrotny medalista DMP. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2020-11-20]. (pol.).
- ↑ a b Wiesław Dobruszek: Żużlowy Leksykon Ligowy Tom II (1956-1959). Leszno: Firma Wydawnicza "Danuta", 2012, s. (Debiut str.34), (medale dmp str.173), (biografia str.173). ISBN 978-83-63087-16-6.
- ↑ a b Dobruszek Wiesław: Żużlowy Leksykon Ligowy Tom V (1966-1969). Leszno: Firma Wydawnicza "Danuta", 2014, s. (proces str.34), (ostatni mecz str.54). ISBN 978-83-63087-36-4.
- ↑ Stefan Smołka: Asy żużlowych torów Andrzej Wyglenda. Leszno: Firma Wydawnicza "Danuta", 2007, s. (koniec kariery str.149). ISBN 978-83-924670-1-4.
- ↑ a b c d Wiesław Dobruszek: Żużlowy leksykon ligowy Tom IV (1963-1966). Leszno: Firma wydawnicza "Danuta", 2013, s. (sezon 63 str.14-29),(sezon 64 str.74-88),(sezon 65 str.130-146),(sezon 66 str.172-189). ISBN 978-83-63087-28-9.