Sterygma (grzyby) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strzępki i wyrastające z nich dwie 4-sterygmowe podstawki z zarodnikami

Sterygma (łac. sterigma) – u podstawczaków część podstawki, na której wyrasta zarodnik (bazydiospora)[1]. U grzybów z grupy tzw. złożonopodstawkowych z jednej komórki podstawki wyrasta jedna tylko sterygma. Następuje to najczęściej na górnej części podstawki, ale np. u uszakowców (Auriculariales) sterygmy wyrastają z boku podstawki. U złożonopodstawkowych sterygmy są zwykle wydłużone, by wynieść zarodniki na powierzchnię owocnika. U grzybów z grupy pojedynczopodstawkowych podstawki najczęściej są 4-sterygmowe, rzadziej 2-sterygmowe i sterygmy te są znacznie krótsze, niż u złożonopodstawkowych. Morfologia sterygm ma znaczenie przy mikroskopowym oznaczaniu niektórych gatunków grzybów[2].

Po dojrzeniu zarodników u większości grzybów podstawkowych odrywają się one od sterygm, które zostają na podstawkach. U niektórych grzybów jednak, np. u niektórych wnętrzniaków sterygmy odrywają się od podstawek razem z zarodnikami[3]. W miejscu oderwania się od sterygmy często na zarodniku znajduje się wnęka zarodnika (hilum), a obok niej wyrostek wnęki (apiculus, hilar appendage)[4].

Opis do rys:

1 – bazydiospora
2 – sterygma
3 – podstawka
4 – strzępka

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edmund Malinowski, Anatomia roślin, Warszawa: PWN, 1966.
  2. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
  3. Wanda Rudnicka-Jezierska, Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales), Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991, ISBN 83-85444-01-7.
  4. Hans Halbwachs, Claus Bässler, Gone with the wind – a review on basidiospores of lamellate agarics, „Mycosphere”, 6 (1), 2015, s. 78–112, DOI10.5943/mycosphere/6/1/10, ISSN 2077-7019 [dostęp 2022-03-12].