Strup – Wikipedia, wolna encyklopedia
Strup (łac. crusta) – w dermatologii, wykwit powstały wskutek zasychania płynu wysiękowego, treści ropnej lub krwi na powierzchni pęcherzyków i pęcherzy, owrzodzeń bądź nadżerek, albo ran.
Pod warstwą strupów zachodzi proces gojenia – im proces gojenia jest bardziej zaawansowany, tym przyleganie strupa do podstawy jest luźniejsze. Po odpadnięciu strupa pozostaje czasowe przebarwienie, lub jeśli pod powierzchnią strupa było owrzodzenie – pozostaje blizna.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5