Stworzenie człowieka z gliny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stworzenie człowieka z gliny – motyw literacki często pojawiający się w różnych religiach i mitologiach. Przykłady:

• w Księdze Rodzaju 2:7 "wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą”^[1]
• według Koranu Bóg stworzył człowieka z gliny.
• według mitologii babilońskiej Aruru uformowała z gliny na polecenie Enkiego Enkidu, rywala i późniejszego przyjaciela Gilgamesza^[a].
• według greckiej mitologii (zobacz Theogonia) Prometeusz ulepił człowieka z gliny a Atena obdarzyła go życiem
• według chińskiej mitologii (Chuci) Nüwa ulepiła figury z żółtej gliny, dając im życie i możliwość rodzenia dzieci.
• według egipskiej mitologii bóg Chnum stworzył dzieci ludzkie z gliny przed umieszczeniem ich w łonie ich matki^[2].

• Stworzenie świata według Biblii
• Potop - inny ważny motyw występujący w wielu religiach i mitologiach
• Kreacjonizm młodej Ziemi