Sukcynit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcynit – odmiana bursztynu, cechująca się zawartością kwasu bursztynowego powyżej 3%. Jak wszystkie bursztyny jest naturalną substancją organiczną, żywicą kopalną^[1].

Sukcynit czasami utożsamiany jest z eoceńskim bursztynem bałtyckim^[1], gdyż w rejonie Bałtyku są największe złoża i najliczniejsze wystąpienia sukcynitu. Jednak sukcynit tworzy też złoża w eoceńskich osadach Lubelszczyzny^[2] i Wołynia, ponadto tworzył duże złoża w mioceńskich seriach węglonośnych rejonu Bitterfeld-Wolfen (Niemcy). W niewielkich ilościach występuje także w Rumunii i w Ameryce.