Supinacja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ustawienie w maksymalnej pronacji przedramienia
Ustawienie w maksymalnej supinacji przedramienia
Przykład ukazujący rotację przedramienia

Supinacja (łac. supinatio) inaczej odwracanie, rotacja zewnętrzna − obrót dystalnej części kończyny na zewnątrz w stosunku do jej długiej osi, tj. od skrętoległego do równoległego położenia kości promieniowej i łokciowej względem siebie.

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]
  • Przedramię ustawione jest w supinacji, gdy obrót przedramienia zgiętego w stawie łokciowym powoduje, że kciuk kieruje się do wewnątrz osi ciała
  • Obie kończyny dolne ustawione są w supinacji wówczas, gdy w pozycji siedzącej obie stopy oddalają się od siebie
  • Obie stopy ustawiona są w supinacji wówczas, gdy podczas ich obrotu powierzchnie podeszwowe zbliżają się do siebie

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968.