Supinacja – Wikipedia, wolna encyklopedia
Supinacja (łac. supinatio) inaczej odwracanie, rotacja zewnętrzna − obrót dystalnej części kończyny na zewnątrz w stosunku do jej długiej osi, tj. od skrętoległego do równoległego położenia kości promieniowej i łokciowej względem siebie.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- Przedramię ustawione jest w supinacji, gdy obrót przedramienia zgiętego w stawie łokciowym powoduje, że kciuk kieruje się do wewnątrz osi ciała
- Obie kończyny dolne ustawione są w supinacji wówczas, gdy w pozycji siedzącej obie stopy oddalają się od siebie
- Obie stopy ustawiona są w supinacji wówczas, gdy podczas ich obrotu powierzchnie podeszwowe zbliżają się do siebie
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968.
Encyklopedie internetowe (muscle movement):