Sylfik czarnoczuby – Wikipedia, wolna encyklopedia
Lophornis helenae[1] | |||
(Delattre, 1843) | |||
Samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | sylfik czarnoczuby | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
Sylfik czarnoczuby[5] (Lophornis helenae) – gatunek małego ptaka z podrodziny paziaków w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae). Występuje od południowego Meksyku po centralną Kostarykę. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten po raz pierwszy opisał w 1843 roku Adolphe Delattre, nadając mu nazwę Ornismya Helenæ. Jako miejsce typowe wskazał Vera Paz w Gwatemali[3][6]. Obecnie gatunek zaliczany jest do rodzaju Lophornis[2][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][7].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Całkowity zasięg występowania szacowany jest na 254 000 km²[8]. Rozciąga się od południowego Meksyku, poprzez Gwatemalę, Belize, Honduras i Nikaraguę aż po centralną Kostarykę[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała wynosi 6,5–7 cm, masa ciała 2,6–2,8 g[9]. Skrzydła mierzą 4 cm, ogon ok. 2,54 cm, dziób od nasady 1,5 cm[10]. Czub, przód głowy, gardło i wydłużone pióra po jego bokach czarne. Wierzch głowy zielony. Dziób czerwony z czarnym końcem. Boki ciała zielonozłote, opalizujące, na białym brzuchu obecne plamy tej barwy. Pokrywy podogonowe pomarańczowe. Nogi różowoszare. Wierzch ciała ciemnozielony, przez kuper przechodzi w poprzek biały pas. Samica z wierzchu ciemniejsza, nie posiada czuba, gardło białe, boki głowy czarne.
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Behawior
Żywi się nektarem oraz stawonogami zbieranymi z liści i gałęzi. Głos stanowi, podobnie jak u innych kolibrów, wysoki, krótki dźwięk. Pieśń stanowi niewyraźne „tsuwee”[9].
- Lęgi
Gatunek słabo poznany w kwestii lęgów. Gniazda znajdywano w marcu, mieściły się na końcu gałązki, ok. 8 metrów nad ziemią. Gniazdo w kształcie kubeczka, budulec stanowią starannie posplatane materiały roślinne. Przypuszczalnie umieszczone jest w pobliżu miejsc żerowania[9].
Status zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody sylfik czarnoczuby został zaliczony do kategorii najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2022 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji na poniżej 50 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lophornis helenae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Züchner, T. & Boesman, P.: Black-crested Coquette (Lophornis helenae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
- ↑ a b D. Lepage: Black-crested Coquette Lophornis helenae. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
- ↑ a b c Lophornis helenae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Lesbiinae Reichenbach, 1853 - paziaki (Wersja: 2022-08-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-12-28].
- ↑ A. Delattre , Description d'un Oiseau-Mouche nouveau, Ornismya Helenœ, „Revue zoologique”, 6, Paryż 1843, s. 133 (fr.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
- ↑ Black-crested Coquette Lophornis helenae. BirdLife International. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ a b c Nicole Bouglouan: Black-crested Coquette. Oiseaux-Birds, 31 sierpnia 2010.
- ↑ Osbert Salvin & Frederick Ducane Godman: Biologia Centrali-Americana. T. Aves. v. 2. 1888, s. 364.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).