System leksykalny – Wikipedia, wolna encyklopedia

System leksykalny – struktura językowa zbudowana z wykładników językowych znaczeń (wyrazów, leksemów), które można wyrazić w danym języku za pomocą środków, którymi ten język dysponuje.

System leksykalny ma swoją wewnętrzną strukturę. Tworzy ją sieć formalnych, strukturalnych i funkcjonalnych zależności występujących między jednostkami w systemie leksykalnym danego języka.

System leksykalny dzieli się na 10 klas funkcjonalnych, tj. części mowy:

• rzeczowniki,
• czasowniki,
• przymiotniki,
• przyimki,
• spójniki,
• zaimki,
• przysłówki,
• liczebniki,
• wykrzykniki,
• partykuły^[1].

• system językowy
• system fonologiczny

• Eugeniusz Ścibor: Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. T. 80. 2002, seria: Zagadnienia Informacji Naukowej.Sprawdź autora:1. Brak numerów stron w książce