Szczaw alpejski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szczaw alpejski
	; Ilustracja z Deutschlands Flora in Abbildungen, J.G. Sturm, 1798
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	rdestowate
Rodzaj	szczaw
Gatunek	szczaw alpejski
	Nazwa systematyczna
	Rumex alpinus L.; Sp. Pl. 1: 334, 1753
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Szczaw alpejski (Rumex alpinus L.) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych (Polygonaceae).

Rozmieszczenie geograficzne

Pierwotny obszar naturalnego zasięgu tego gatunku obejmował góry Azji (Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Turcja) i Europy (Albania, Austria, Bułgaria, Czechosłowacja, Grecja, Francja, Hiszpania, Jugosławia, Niemcy, Polska, Szwajcaria, Włochy), później rozprzestrzenił się w Anglii i krajach skandynawskich, a także w Ameryce Północnej (USA)^[4]. W Polsce występuje w wyższych położeniach Sudetów (m.in. Karkonosze, Góry Orlickie, Góry Bystrzyckie, Masyw Śnieżnika) i Karpat (od Beskidu Żywieckiego przez Tatry po Bieszczady).

Morfologia

Pokrój: Roślina z przyziemną rozetą liści. Pod ziemią z poziomym kłączem.
Łodyga: Tęga, żeberkowana, osiąga wysokość 1–2 m.
Liście: Odziomkowe duże, z długim ogonkiem, górą rynienkowatym. Blaszka liściowa szerokojajowata, z sercowatą nasadą. Liście łodygowe drobne, z długą białawą gatką. Na brzegach są faliste, na spodniej stronie przy nerwach nieco omszone.
Kwiaty: Zebrane w gęsty kwiatostan na szczycie łodygi. Wewnętrzne listki okwiatu zaostrzone, bez guzków.
Owoce: Rozwijają się na długich, górą silnie nabrzmiałych szypułkach.

Biologia i ekologia

Rozwój: bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Siedlisko: roślina górska, występuje w położeniach górskich zwykle na wysokościach 1200–2600 m n.p.m. Gatunek azotolubny, występuje najczęściej na halach i łąkach górskich w miejscach nadmiernie przenawożonych na skutek wypasu zwierząt.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Rumicion alpini^[5].

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Zmienność

Tworzy mieszańce z szczawiem tępolistnym^[6].

Znaczenie

Jest uciążliwym chwastem pastwiskowym^[7].
Bywa stosowany w medycynie ludowej

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-01-10] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2012-12-18].
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2012-05-28].
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-01-10] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2012-12-18].

[grin-4] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2012-05-28].

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[6] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[7] Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]