Szczepanowicze – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy | 231112 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
54°17′26″N 25°51′36″E/54,290556 25,860000 |
Szczepanowicze (biał. Шчапанавічы; ros. Щепановичи) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Graużyszki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów okolica i folwark w okręgu wiejskim Wojnaryszki, w gminie Graużyszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 okolica miała 184 mieszkańców w 22 domach, folwark był własnością Świebodowskich[1]. W 1905 roku okolica liczyła 155 mieszkańców (własność Michałowskiego), folwark – 32 mieszkańców (własność Świebodowskich)[2].
W latach 1921–1945 okolica i folwark leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Graużyszki.
W 1931 okolicę w 30 domach zamieszkiwały 193 osoby, folwark w 2 domach – 15 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Graużyszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Graużyszkach[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szczepanowicze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 845 .
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 228
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 32 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1671 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Szczepanowicze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 845 .