Szkoła Domowej Pracy Kobiet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szkoła Domowej Pracy Kobiet – szkoła gospodarcza dla dziewcząt, kształcąca w oparciu o wartości chrześcijańskie, założona w 1882 r. przez Jadwigę z Działyńskich Zamoyską, istniejąca do 1950 roku.

Inspiracja założenia szkoły pochodziło od francuskich oratorian z którymi Jadwiga Zamoyska i jej córka, Maria zetknęły się w czasie pobytu w Paryżu. Ideę szkoły wyrażały słowa zawarte w jej statucie: „Dać kobietom możność uzupełnienia wychowania w zakresie obowiązków życia domowego, wprawiając je do potrójnej pracy, ręcznej, umysłowej i duchowej, do zasadniczego przestrzegania porządku i oszczędności sił, czasu i mienia”^[1].

Szkoła rozpoczęła swoją działalność w majątku Zamoyskich w wielkopolskim Kórniku. W 1886 r. z powodu rugów pruskich została zamknięta, a Jadwigę Zamoyską wydalono z Niemiec jako obywatelkę Francji. Placówka została przeniesiona do Starej Lubowli na Spiszu (dziś Słowacja), potem do Kalwarii Zebrzydowskiej, a w 1891 r. do Kuźnic, które na licytacji dóbr zakopiańskich zakupił syn założycielki szkoły, Władysław Zamoyski. Szkoła umieszczona została w budynku dawnej dyrekcji huty żelaza. Oprócz podstawowej edukacji uczono tam też prac gospodarskich i kuchennych, organizacji pracy domowej, dobrych manier, patriotyzmu, pobożności i gimnastyki. Od śmierci w 1924 r. Władysława Zamoyskiego, który cały swój majątek zapisał narodowi polskiemu, szkoła była utrzymywana przez Fundację Kórnicką^[2][3][4]. Od roku szkolnego 1933/34 placówka przyjęła nazwę Prywatna Jednoroczna Szkoła Domowej Pracy Kobiet Fundacji "Zakłady Kórnickie". W roku szkolnym 1937/38 otwarto tutaj dwuletnie Prywatne Liceum Gospodarczo-Społeczne im. Gen. Jadwigi Zamoyskiej Fundacji "Zakłady Kórnickie". Funkcjonowały przy nim dwa roczne kursy Przysposobienia w Gospodarstwie Rodzinnym^[5].

W czasie okupacji niemieckiej szkoła została przeniesiona z Kuźnic do willi „Oksza” w centrum Zakopanego^[6]. Po wojnie szkoła powróciła do Kuźnic, ale w 1950 r. została zlikwidowana przez władze państwowe^[7]. W jej obiektach powstał Specjalistyczny Zespół Rehabilitacyjno-Ortopedyczny dla Dzieci i Młodzieży, który w 1997 r. przekształcił się w Klinikę Ortopedii i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży w Zakopanem Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obiekty będące w złym stanie technicznym przejął w 2003 r. na mocy ustawy o ochronie przyrody Tatrzański Park Narodowy^[8].

W pięćdziesiątą rocznicę powstania szkoły, Przewodnik Katolicki zamieścił krótką notatkę informującą o programie nauczania.