Szwarszowice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szwarszowice
wieś
Ilustracja
Wiatrak w Szwarszowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

ostrowiecki

Gmina

Bodzechów

Liczba ludności (2020)

358[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

27-400[3]

Tablice rejestracyjne

TOS

SIMC

0229984[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szwarszowice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szwarszowice”
Położenie na mapie powiatu ostrowieckiego
Mapa konturowa powiatu ostrowieckiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Szwarszowice”
Położenie na mapie gminy Bodzechów
Mapa konturowa gminy Bodzechów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Szwarszowice”
Ziemia50°53′57″N 21°18′21″E/50,899167 21,305833[1]

Szwarszowicewieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Bodzechów[5][4]. Leży przy DW751.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Szwarszowice[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0229990 Dwór część wsi
0230007 Góry część wsi
0230013 Szwarszowice-Kolonia część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W dokumentach z XV wieku występuje jako Szwarzischowycze, w 1578 Szwarziszowicze, w XIX wieku jako Swarszowice. Wieś kilkukrotnie zmieniała swoją parafię. W XV wieku należała do parafii Mychów, w 1578 do Mominy, w 1827 do Szewny, w późniejszym okresie ponownie do Mychowa[6].

Według Długosza w połowie XV wieku miejscowość należała do szlachty herbu Rawa. Miała łany kmiece i karczmę z rolą oddającą dziesięcinę prepozyturze kieleckiej. Na miejscu, w którym stała karczma (ślady starego kamiennego mostu w dawnym biegu drogi) rolnicy do dzisiaj znajdują pamiątki z tamtych czasów. Istnieje legenda o wykopaniu glinianego dzbana ze skarbem przez jednego z tutejszych mieszkańców. Łan należący do Warsza Michowskiego oddawał dziesięcinę kościołowi w Kielcach[6].

Według rejestru poborowego z 1578 wieś podzielona była pomiędzy kilku właścicieli. Wdowa Anna Olszyna posiadała połowę łanu i jednego zagrodnika. Stanisław Swarzyszowski i Wysocki mieli pół łanu i 3 zagrodników. Michał Swarzisz – połowę łanu, 2 zagrodników i jednego ubogiego komornika. Hieronim Swarz miał ¼ łanu. Stanisław Swarzisz – ¼ łanu i zagrodnika z rolą[6].

W 1827 Szwarszowice miały 8 domów i 45 mieszkańców. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z końca XIX wieku wieś Swarszowice, w parafii Mychów i gminie Częstocice, posiadała 12 domów, 74 mieszkańców, 40 mórg ziemi dworskiej i 94 ziemi włościańskiej[6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

12 lutego 1944 roku oddział Armii Ludowej im. Sowińskiego stoczył w majątku Szwarszowice walkę z żandarmerią niemiecką. Po zakwaterowaniu się oddziału w majątku, w nocy, doszło do walki z oddziałem Armii Krajowej „Białe Barwy” pod dowództwem Konrada Suwalskiego ps. „Cichy”. W kilkugodzinnej walce zginęło czterech alowców. Pozostali poddali się. Oddział przestał istnieć. Źródła powstałe w Polsce Ludowej podają, że 10 z pojmanych zostało rozstrzelanych w pobliskim lesie a pozostałych zwolniono[7].

Od 1944 roku siedziba Publicznej Szkoły Powszechnej w Szwarszowicach, później Publicznej Szkoły Podstawowej w Szwarszowicach im. I Brygady AL Ziemi Kieleckiej.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • wąwozy – starorzecza potoku Szwarszowianka, zwane Dołami Kazika; ślady po starożytnych kurhanach i dymarkach. Pozostałości dworu Rychlickich, parku z olbrzymią, historyczną lipą.
  • „Stanisławskie minizoo” – modele naturalnej wielkości świętokrzyskiej fauny i flory.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 136264
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 8 [dostęp 2022-04-18]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1259 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b c d Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom XI, str 627.
  7. Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 277
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 43 [dostęp 2015-12-17].