Szwoleżerowie gwardii (powieść) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szwoleżerowie gwardii – ostatnia z trzech powieści historycznych Wacława Gąsiorowskiego składających się na „Trylogię napoleońską”^[1], opublikowana w 1910 roku. Akcja powieści toczy się w 1812 roku, w okresie kampanii moskiewskiej Napoleona.

Szwoleżerowie gwardii są kontynuacją dwóch pierwszy części „Trylogii napoleońskiej”: powieści Huragan i Rok 1809^[2].

Jest rok 1812. W Księstwie Warszawskim trwają przygotowania do wojny z Rosją. Bohaterowie znani z Huraganu, Florian Gotartowski, Zosia Dziewanowska oraz Maciej i Joanna Żubr, ruszają by wraz z Napoleonem walczyć o wyzwolenie całości ziem Rzeczypospolitej^[2].

• Wacław Gąsiorowski Szwoleżerowie gwardii, wyd. LSW, 1985.

• Wydania powieści w bibliotece Polona