Szyling austriacki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szyling austriacki
Kod ISO 4217	ATS
Symbol	S lub ÖS – szyling
Państwo	Austria
Bank centralny	Österreichische Nationalbank
Podział	100 groszy = 1 szyling austriacki
Banknoty	S 20, S 50, S 100, S 500, S 1000, S 5000
Monety	10, 50 groszy – często używane; S 1, S 5, S 10 – często używane; 1, 2, 5 groszy; – rzadko używane; S 20, S 50 – rzadko używane

Ten artykuł od 2021-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szyling austriacki – oficjalna jednostka monetarna Austrii w latach 1925–1938. Po anschlussie na jej miejsce weszła reichsmarka. Po przegranej wojnie, Alianci nakazali Austrii przywrócić szylinga. Obowiązywała od 30 listopada 1945. Koniec tej waluty nastąpił 31 grudnia 2001, kiedy to zastąpiło go euro. Kod ISO 4217 to ATS. Szyling był wymieniany na euro według parytetu €1 = 13,7603 szylingów.