Szyplin zielny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szyplin zielny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

szyplin

Gatunek

szyplin zielny

Nazwa systematyczna
Dorycnium herbaceum Vill.
Prosp. Hist. pl. Dauphiné 44. 1779

Szyplin zielny (Dorycnium herbaceum, właśc. Lotus herbaceus (Vill.) Jauzein[3]) – gatunek[4] rośliny należący do rodziny bobowatych. Według nowszych ujęć taksonomicznych podgatunek szyplina pięciolistnego o nazwie Dorycnium pentaphyllum Scop. subsp. herbaceum (Vill.) Rouy[5][6][7]. Występuje w Europie Południowej, północnej Afryce i zachodniej Azji[5]. W Polsce podany z trzech stanowisk antropogenicznych: Bielinek nad Odrą, Maślana Góra w Beskidzie Niskim i Hucisko w Beskidzie Makowskim[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Wzniesiona, o wysokości 30–60 cm, odstająco owłosiona[9].
Liście
Odstająco owłosione[9].
Kwiaty
Skupione w 15-25 kwiatowe baldaszki. Szypułki kwiatowe o długości równej lub większej niż rurka kielicha. Kielich przylegająco owłosiony. Ząbki kielicha trójkątne, 2–3 razy krótsze od rurki. Korona o długości 4–5 mm.[9]
Owoc
Strąk[9].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Półkrzew. Rośnie w murawach kserotermicznych i zaroślach. Kwitnie od czerwca do sierpnia. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych podgatunek wyróżniający dla Ass. Quercetum pubescenti-petraeae[10].

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (2001) w kategorii VU (narażony). W wydaniu z 2014 roku posiada kategorię CR (krytycznie zagrożony)[11]. Tę samą kategorię otrzymał na polskiej czerwonej liście[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-09-25] (ang.).
  3. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. a b International Legume Database & Information Service [dostęp 2013-09-25]
  6. Germplasm Resources Information Network (GRIN) [dostęp 2013-09-25]
  7. Dorycnium herbaceum, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-09-25] (ang.).
  8. Baryła J., Bartoszek W. 2001. Szyplin zielny. s. 230-231. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  9. a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny Polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969.
  10. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  11. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  12. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.