Târg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Târg (Tîrg) – rumuńskie określenie miast, będących w średniowieczu ośrodkami handlowymi. Na początku były tymczasowymi obozowiskami ustawianymi na czas targu. Później, gdy rzemieślnicy zaczęli osiedlać się w okolicach miejsca handlu, przekształciły się w prawdziwe miasta. Część z târgów została przekształcona w ufortyfikowane fortece (cetate, l.mn. cetăți).