Tętniak rozwarstwiający – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tętniak rozwarstwiający tętnicy głównej (każdego odcinka)

Aneurysma dissecans aortae
Tętniak rozwarstwiający aorty uwidoczniony w badaniu angiograficznym
Klasyfikacje
ICD-10	I71.0

Tętniak rozwarstwiający (łac. aneurysma dissecans; ang. dissecting aneurysm) – przerwanie ciągłości błony wewnętrznej, które prowadzi do przedostania się krwi pomiędzy warstwy naczynia i wytworzenia dodatkowego patologicznego kanału w ścianie naczynia. Występuje najczęściej w aorcie. Powstaje na skutek dużego nadciśnienia lub wad w budowie ściany naczynia (zespół Marfana). Pęknięciu ulega błona wewnętrzna naczynia, która odwarstwia się od reszty ściany. Rozwarstwienie poszerza się w kierunku przepływu krwi. Rozwarstwianie może ulec zatrzymaniu, może przebić ścianę naczynia na zewnątrz powodując zgon, może również przebić się z powrotem do światła tętnicy. Na skutek rozwarstwienia w naczyniu powstają dwa kanały przepływu krwi: pierwotny – prawdziwy oraz nowy – rzekomy.

W przypadku tętniaków rozwarstwiających aorty piersiowej wyróżniamy dwa typy:

• typ I – miejsce pęknięcia pojawia się w okolicy zastawek półksiężycowatych
• typ II – powstaje w cieśni aorty poniżej odejścia tętnicy podobojczykowej

W aorcie brzusznej tętniaki rozwarstwiające pojawiają się najczęściej poniżej odejścia tętnic nerkowych. Niekiedy tętniak obejmuje całą aortę – nazywamy go wtedy tętniakiem rozwarstwiającym piersiowo-brzusznym.

• Wojciech Noszczyk: Chirurgia repetytorium. Warszawa: PZWL, 2009. ISBN 978-83-200-3843-9. Brak numerów stron w książce
• Jan Fibak (red.): Chirurgia. Warszawa: PZWL, 1996. ISBN 83-200-2012-3. Brak numerów stron w książce