Tętnica tarczowa górna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naczynia gruczołu tarczowego. Tętnica tarczowa górna oznaczona w górnej prawej części rysunku (Superior thyroid artery)

Tętnica tarczowa górna (łac. arteria thyroidea superior) – w anatomii człowieka gałąź tętnicy szyjnej zewnętrznej, odchodząca od niej na wysokości rogu większego kości gnykowej i kierująca się w stronę gruczołu tarczowego[1][2].

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

W początkowym odcinku tętnicę tarczową górną przykrywa brzeg przedni mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Następnie, na krótkim odcinku, biegnie ku przodowi i do góry do trójkąta tętnicy szyjnej, gdzie jest przykryta przez mięsień szeroki szyi i blaszkę powierzchowną powięzi szyi. Później biegnie w dół, bocznie od gałęzi zewnętrznej nerwu krtaniowego górnego – gałęzi nerwu błędnego oraz od mięśnia zwieracza gardła dolnego, a poniżej mięśni: łopatkowo-gnykowego, mostkowo-gnykowego i mostkowo-tarczowego.

Gałęzie

[edytuj | edytuj kod]

Tętnica tarczowa górna poprzez swoje odgałęzienia zaopatruje tarczycę, a także niektóre mięśnie szyi. Gałąź do tarczycy dzieli się na dwie gałązki: większą, zaopatrującą część przednią gruczołu oraz mniejszą zstępującą, która unaczynia powierzchnię tylną. W okolicy cieśni tarczycy gałęzie te tworzą połączenia tętnicze: pierwsza z odpowiadającą jej gałęzią ze strony przeciwnej, druga gałąź zstępująca natomiast z tętnicą tarczową dolną (od pnia tarczowo-szyjnego lub od tętnicy podobojczykowej), na powierzchni tylnej tarczycy. Ponadto tętnica tarczowa górna oddaje następujące gałęzie:

  • gałąź podgnykową (ramus infrahyoideus);
  • tętnicę krtaniową górną (arteria laryngea superior);
  • gałąź mostkowo-obojczykowo-sutkową (ramus sternocleidomastoideus);
  • gałąź pierścienno-tarczową (ramus cricothyroideus).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 198–199, ISBN 978-83-200-3257-4.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 741–742, ISBN 978-83-200-4501-7.