TKp1 – Wikipedia, wolna encyklopedia

TKp1
Ilustracja
Parowóz TKp1-46 (2013 rok)
Producent

Union, Berlin

Lata budowy

1910 - 1922

Układ osi

D

Napęd
Trakcja

parowa

Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna

45 km/h

TKp1 – oznaczenie na Polskich Kolejach Państwowych parowozów pruskiej serii T13 (niemiecka seria BR 925-10).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku KPEV otrzymały pierwsze tendrzaki serii T13. Charakteryzowały się prostą budową, bez przegrzewacza. Dla kolei pruskich do 1922 r. zbudowano 584 parowozy, łącznie 666 sztuk. Na początku lat. 20 wyprodukowano ponadto kilka parowozów z przegrzewaczem. W Polsce po 1945 r. było ich 94 sztuki.

TKp1-46

[edytuj | edytuj kod]

Jedyny zachowany parowóz to TKp1-46 znajdujący się w Bydgoszczy. Egzemplarz ten znajdował się na stanie inwentarzowym PKP do 1967 roku, a od 1979 pełnił rolę pomnika przy peronie dworca Bydgoszcz Główna. Po latach ekspozycji parowóz przestawiono na teren tamtejszej lokomotywowni. 10 września 2014 roku Kujawsko-Pomorski wojewódzki konserwator zabytków wpisał parowóz do rejestru zabytków[1]. W 2016 po renowacji stanął ponownie na terenie dworca Bydgoszcz Główna[2].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Tomisław Czarnecki: Wciąż pod parą. 2008. [dostęp 2011-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-18)]. (pol.).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paweł Szczerbakow: Parowóz TKp1-46. Ocena stanu technicznego. Zakres prac renowacyjnych. Wstępny kosztorys inwestorski,. Sierpień 2015. [dostęp 2017-07-21].
  2. G. Kotlarz. Powrót TKp1-46. „Świat Kolei”. 5/2016. s. 4.