Tadeusz Kołecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Kołecki
Andrzej Wysoki
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1921
Sandomierz

Data i miejsce śmierci

18 lub 24 września 1944
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1940–1944

Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

Zgrupowanie „Bartkiewicz”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie)

Tadeusz Kołecki ps. Andrzej Wysoki (ur. 11 kwietnia 1921 w Sandomierzu, zm. 18 lub 24 września 1944 w Warszawie) – podporucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego jako jeden z dowódców w Zgrupowaniu „Bartkiewicz”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1939 roku ukończył gimnazjum w Sandomierzu. Już od 1940 roku działał w polskim podziemiu zbrojnym. Podczas okupacji niemieckiej uczestniczył w kolportowaniu pisma „Odwet”, brał udział w wielu akcjach przeciwko okupantowi. Od 1942 przebywał w Warszawie, gdzie został wysłany w celu przejścia konspiracyjnego szkolenia.

Poległ w rejonie ul. Chmielnej (Śródmieście) w ostatnich dniach walk powstania warszawskiego – 18 lub 24 września. Odznaczony Orderem Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Jego ojciec Jan Leon Kołecki, właściciel kilku zakładów fotograficznych, był aresztowany przez Gestapo.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]