Tarczka wentralna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tarczka wentralna[1], tarczka brzuszna[2] (ang. ventral plate) – zesklerotyzowana płytka na ciele niektórych roztoczy.

U Holothyrida tarczka brzuszna powstaje przez zrośnięcie się różnych tarczek brzusznej strony idiosomy[2].

U żukowców tarczka brzuszna należy do głównych tarczek strony brzusznej. U samic zrastać się może z tarczką odbytową, tworząc tarczkę wentrianalną lub zrastać się z tarczką odbytową i płciową, dając tarczkę hologastralną. U samców tarczka ta zrastać się może z piersiową i płciową tworząc tarczkę sternowentralną lub zlewać się ze wszystkimi tarczkami brzusznej strony, tworząc tarczkę holowentralną[2].

U mechowców tarczka wentralna pojawia się na brzusznej stronie opistosomy wśród Brachypylina[3][2]. Tworzona jest przez zrośnięte parzyste tarczki aggenitalne i adanalne. Tak powstała tarczka otacza tarczki genitalne i analne[2], a od notogaster oddzielona jest bruzdą nazywaną circumgastric scissure[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ziemowit Olszanowski: Kohorta: mechowce — Oribatida. W: Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 204. ISBN 978-83-01-16568-0.
  2. a b c d e Czesław Błaszak: Kohorta: Holothyrida, Kohorta: gamazidy — Gamasida. W: Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 140, 143. ISBN 978-83-01-16568-0.
  3. a b David Evans Walter: Glossary of Acarine Terms. 2005. [dostęp 2015-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)].