Tereza Martincová – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tereza Martincová
Ilustracja
Państwo

 Czechy

Data i miejsce urodzenia

24 października 1994
Praga

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Pavel Zadrapa

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

40 (14 lutego 2022)

Australian Open

2R (2022)

Roland Garros

2R (2021)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

1R (2017, 2019–2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

77 (6 czerwca 2022)

Australian Open

2R (2022)

Roland Garros

1R (2022)

Wimbledon

2R (2021, 2022)

US Open

2R (2021)

Tereza Martincová (ur. 24 października 1994 w Pradze) – czeska tenisistka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodową karierę na kortach rozpoczęła w lipcu 2010 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Wiesbaden. W lipcu 2013 zadebiutowała w turnieju rangi WTA, przegrywając w trzeciej rundzie kwalifikacji Sony Swedish Open z Anastasią Grymalską 3:6, 2:6. Dwa tygodnie później po raz pierwszy wystąpiła w drabince głównej imprezy WTA – podczas turnieju w Baku wygrała w pierwszej rundzie z Oksaną Kalasznikową, a w kolejnej uległa Tadeji Majerič 6:7(5), 3:6. W kwietniu 2014 wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej rangi ITF w Heraklionie.

W lipcu 2015 osiągnęła ćwierćfinał turnieju we Florianópolis, pokonując po drodze Quirine Lemoine i Ajlę Tomljanović. Trzy tygodnie później wystąpiła na US Open, ulegając w pierwszej rundzie kwalifikacji Nao Hibino 3:6, 4:6.

W sezonie 2021 osiągnęła finał zawodów w Pradze. Przegrała w nim 2:6, 0:6 z Barborą Krejčíkovą.

W sezonie 2022 osiągnęła finał zawodów w Melbourne. Razem z Majar Szarif uległy Bernardzie Perze i Kateřinie Siniakovej 2:6, 7:6(7), 5–10. Tydzień później wspólnie z Markétą Vondroušovą przegrały w finale w Adelaide z deblem Eri HozumiMakoto Ninomiya 6:1, 6:7(4), 7–10. We wrześniu odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo w grze podwójnej, wygrywając razem z Martą Kostiuk zawody w Portorožu. W finale pokonały Cristinę Bucșę i Terezę Mihalíkovą 6:4, 6:0.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 18 lipca 2021 Praga Twarda Czechy Barbora Krejčíková 2:6, 0:6

Gra podwójna 3 (1–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 9 stycznia 2022 Melbourne Twarda Egipt Majar Szarif Stany Zjednoczone Bernarda Pera
Czechy Kateřina Siniaková
2:6, 7:6(7), 5–10
Finalistka 2. 14 stycznia 2022 Adelaide Twarda Czechy Markéta Vondroušová Japonia Eri Hozumi
Japonia Makoto Ninomiya
6:1, 6:7(4), 7–10
Zwyciężczyni 1. 18 września 2022 Portorož Twarda Ukraina Marta Kostiuk Hiszpania Cristina Bucșa
Czechy Tereza Mihalíková
6:4, 6:0

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza (4)

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Naw. Przeciwniczka Wynik
1. 13/04/2014 Grecja Heraklion Twarda Czechy Pernilla Mendesová 6:4, 6:4
2. 28/06/2015 Szwajcaria Lenzerheide Ceglana Słowenia Nastja Kolar 6:3, 6:4
3. 14/10/2018 Portugalia Óbidos Dywanowa Polska Katarzyna Kawa 7:6(3), 6:3
4. 01/06/2019 Niemcy Essen Ceglana Hiszpania Paula Badosa 6:2, 7:6(4)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]