Test Newmana-Keulsa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Test Newmana-Keulsa, test Studenta-Newmana-Keulsa (ang. Newman-Keuls test) – wykorzystywany w statystyce test post hoc. Służy on porównywaniu wszystkich możliwych par średnich. Test ten jest uważany za mniej konserwatywny od testu HSD Tukeya.

• Kenneth S. Bordens, Bruce B. Abbott, Research Design and Methods. A Process Approach, Seventh Edition, McGraw-Hill, New York 2008, s. 432.