Test T-kwadrat Hotellinga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Test T-kwadrat Hotellinga (ang. Hotelling T² test) – test statystyczny, w ramach którego testuje się hipotezę dotyczącą co najmniej dwóch średnich arytmetycznych. Jest to jedna z metod statystyki wielowymiarowej. Statystyka testowa ma rozkład T² Hotellinga^[1].

Można wyróżnić następujące rodzaje testów T-kwadrat Hotellinga^[2]:

• dla pojedynczej próby,
• dla grup niezależnych,
• dla grup zależnych,
• dla grup niezależnych z korektą dla różnych wariancji.

Test T-kwadrat Hotellinga dla prób niezależnych może być postrzegany jako alternatywa dla MANOVY.